7de verslag, Nepal: van 5 t/m 23 maart 2018

Hallo allemaal
Wat gaat de tijd snel. Inmiddels ben.ik al weer op de helft van mijn werk/ vakantie periode in Nepal. Nepal is weer zo anders dan Tanzania, maar in beide landen voel ik me thuis. Maar de verbinding van beide landen heeft wel wat problemen opgeleverd. Lees maar wat er gebeurd is.

Zondag , 4 maart:
' s Nachts tot 5.00 uur heb ik op de luchthaven van Nairobi ( Kenia) gezeten wachtend op mijn vlucht naar Amsterdam. Bij het inchecken van mijn bagage kreeg ik te horen dat mijn bagage in Amsterdam niet doorgelabeld kon worden omdat het 2 aparte tickets waren ( van Amsterdam- Kaapstad / Nairobi - Amsterdam en van Amsterdam- Kathmandu). Dit was een tegenvaller, want ik had dit, voordat ik de tickets boekte, heel goed nagevraagd, aangezien ik maar een overstaptijd van 1,5 uur had in Amsterdam en ik alleen het vliegtuig naar Kathmandu zou halen als mijn bagage doorgelabeld zou worden. Daarbij kwam nog eens dat het vliegtuig van Istanbul naar Amsterdam te laat vertrok maar dat heeft hij uiteindelijk goed ingehaald. In het vliegtuig kom ik nog in gesprek met een Turkse sales manager van Turkish Airlines die gevestigd was in Nairobi en een meeting had in Istanbul. Toen ik hem mijn verhaal over het doorlabelen vertelde bood hij me aan me te helpen in geval er problemen ontstonden met de bagage in Amsterdam. In Amsterdam heeft men nog geprobeerd om mijn koffer te onderscheppen toen hij uit het vliegtuig kwam, maar dat koste ook te veel tijd. Dus ik moest zelf mijn bagage van de lopende band halen. Maar toen ik mijn koffer had waren inmiddels de incheckbalies en de ticketbalie van Turkish airlines gesloten. Ik kon op Schiphol toen niets meer regelen.Ten einde raad heb ik mijn broer in Zoetermeer maar gebeld en die heeft me opgehaald van Schiphol. Daar heb ik Turkish airlines nog gebeld en zij gaven mij het advies om een feedback formulier in te vullen. Dat lukte uiteindelijk met veel haken en ogen, maar mijn hoofd stond daar echt niet naar. Ik kreeg toen van hun te horen dat ik morgen rond 10.00 uur uitsluitsel zou krijgen. Maar uiteindelijk duurde dat veel langer.

Maandag 5 maart: Zoetermeer:
Heerlijk geslapen onder het donsdek van Frans. Terwijl Frans ging werken heb ik nog wat foto's bij mijn 5de verslag geüpdatet. Dit ging vlekkeloos in 2 min. tijd, terwijl me dat in Tanzania uren kostte. Toen weer Turkish airlines gebeld , maar die vertelde me dat het 2de feedback formulier helemaal niet binnen was gekomen. Maar wat we ook probeerden het lukte niet om hem verzonden te krijgen. ' s Avonds met Frans gezellig gegeten in het Hudson restaurant. Daarna weer een poging gedaan om het feedback formulier te verzenden op een andere computer en toen lukte het uiteindelijk wel. Vervolgens kreeg ik een bevestigings mail, dat men het formulier ontvangen had en het minstens 7 dagen zou gaan duren voordat ik hier uitsluitsel over zou krijgen. Daarna maar weer een nieuw ticket naar Kathmandu gekocht via internet, want ik had geen zin om daar nog 7 dagen op te wachten. Dit boeken ging ook moeizaam, maar is uiteindelijk gelukt. Door al die consternatie lagen we pas om 1.30 ' s nachts in bed.

Dinsdag 6 maart: Zoetermeer:
Met een gevoel van opluchting word ik wakker: gelukkig heb ik op korte termijn nog een ticket kunnen kopen (alleen zonde van het geld : in Tanzania zouden ze daar een heel jaar van kunnen leven) en dat het opsturen van het feedback formulier toch nog gelukt is. Terwijl Frans weer is gaan werken herpak ik mijn tassen weer. Doordat ik wat spulletjes achter laat kan ik wat lekkernijen voor de Nepalese vrienden en kennissen meenemen, zoals kaas , stroopwafels, chocolade en drop. Ik heb nog geluk met het Nederlandse weer, want het zonnetje schijnt en het is niet meer zo koud als vorige week ( al ligt er nog wel een laagje ijs op het water). Ook bof ik dat Frans me naar Schiphol brengt met de auto. Daar bezoek ik nog even de Turkse ticket balie en bespreek de doorlabel affaire en het missen van de aansluiting. De baliemedewerker stelde nog voor om geld terug te vragen van het niet gebruikte retour ticket bij de geboekte internet organisatie. En hij was ook zo aardig om een stoel voor mij in het vliegtuig te reserveren met extra beenlengte ( een kleine troost). Om 18.15 uur gaat het vliegtuig naar Istanbul. Daar moet ik overstappen ( overstaptijd 2 uur) en vlieg om 1.45 ' s nachts naar Kathmandu. Het is een vlucht van ruim 8 uur. Hopelijk kan ik wat slapen want ik begin nu wel moe te raken .

Woensdag 7 maart: Kathmandu;
De vlucht gaat voorspoedig. Ik heb een ideale zitplaats met veel beenruimte. En op een wijntje kan ik een paar uur slapen.Op de luchthaven van Kathmandu schaf ik een visum aan.Tegelijk met mij komt een andere vrijwilligster uit Nederland aan. Samen rijden we met Keshab, de eigenaar van het vrijwilligster huis, naar huis. Daar worden we hartelijk verwelkomd door de hele familie, en verwend met Dal bhad.( gestoomde rijst met linzen soep). ' s Middags laat ik de Nederlandse vrijwilligster de omgeving zien, want ze is hier nog nooit geweest. Manish komt ook nog langs: erg gezellig. ' s Avonds , bij het avondeten, spreek ik ook met de andere vrijwilligers in het huis. Moe, maar voldaan kruip ik rond 22.00 uur in mijn bed.

Donderdag 8 maart: Kathmandu:
Ik merk dat de laatste dagen intensieve dagen voor mij zijn geweest want ik sta een beetje suf op. Daarom ga ik na het ontbijt maar eerst rustig buiten op mijn balkon zitten in het zonnetje en lees wat e-mails en schrijf mijn verslag: heerlijk relax. Tussen de middag loop ik naar het Orthopedisch ziekenhuis, mijn werkstekje. Leuk om weer die vertrouwde omgeving te zien. Ik heb nog geen fut om te gaan werken, maar het is wel leuk om mijn collega,' s weer te zien. Uiteindelijk behandel ik toch nog 2 patiënten. De afdeling en m.n. de keuken ziet er opgeruimder uit dan vorig jaar. Na het werk ga ik samen met Manish een simkaart kopen voor mijn smart phone. Hij zet de simkaart op zijn naam en moet hiervoor uitgebreid geregistreerd worden. Dit gaat in Nederland heel wat eenvoudiger. Vandaag was het internationale vrouwendag. Dit is in Nepal een nationale feestdag en dus een vrije dag voor scholen en mensen die voor de overheid werken, maar niet voor het ziekenhuis personeel.

Vrijdag 9 maart: Kathmandu
Vandaag zijn er verkiezingen op het ziekenhuis. Twee collega fysiotherapeuten zijn kandidaat van twee oppositie partijen Er wordt veel aandacht aan besteed ' s Ochtends krijgen we een zogenaamd ontbijt bestaande uit een ei en melk thee en in het begin van de middag een lunch bestaande uit dal bhat en yogurt uit Bhaktapur na. ' s Avonds worden pas de stemmen geteld. Ik ben benieuwd wie president wordt.

Zaterdag 10 maart: Kathmandu:
Zaterdag is de enigste vrije dag in de week in Nepal. De hele dag schijnt de zon. ' s Ochtends doe ik mijn was en werk ik mijn weblog bij. ' s Middags ga ik wandelen, eerst naar de nieuwe wijk in Thimi en daarna naar de oude stad Thimi. Thimi behoort tot de gemeente Bhaktapur en in het oude gedeelte staan nog heel veel oude huizen en tempels, waarvan een deel nog steeds niet gerestaureerd is na de aardbeving.

Zondag 11 maart: Kathmandu:
Vandaag, zondag, is het een gewone werkdag, al voelt dat wel wat vreemd aan.
Er komen heel veel patiënten. Helaas zijn beide fysio. collega's wat teleurgesteld omdat ze niet de zetel hebben gekregen die ze gehoopt hadden. Een van beide meldt zich ziek, dus we moeten extra hard werken. In de loop van de middag begint het erg hard te regenen, hagelen en te onweren. Elke keer begint het opnieuw. Gelukkig had ik een paraplu bij me, maar de temperatuur ging naar beneden en was het fris. De route die ik loop is niet overal geasfalteerd en op die ongeasfalteerde stukken was het behoorlijk modderig en glibberig en werd je vuil van het opspattende water van passerende auto's s en motors. Na het eten discussiëren we over allerlei cultuurverschillen. Heel boeiend.!

Maandag 12 maart: Kathmandu:
Vandaag een gewone werkdag. ' s Middags met Manish de kliniek in gegaan om patienten te behandelen. Heel veel familieleden zitten om het bed en zorgen voor de patiënt. De verpleegkundigen delen alleen de medicijnen uit, verzorgen de wonden en houden de status bij. Vanmiddag is een vliegtuig uit Bangladesh hier tijdens de landing van de baan geraakt en in brand gevlogen. Er zijn zo'n 50 doden en 20 gewonden. De luchthaven ligt heel dichtbij het huis van het gastgezin, vanaf het dakterras kunnen we op de landingsbaan kijken.

Dinsdag t/m vrijdag 13 t/m 16 maart: Kathmandu
De week verloopt normaal , er zit al een vast dagptroon in . Rond 8.15 uur is het ontbijt bestaande uit rijst, gebakken aardappels en ei, yogurt en fruit. Daarna ga ik om 9.00 uur lopen naar het ziekenhuis, waar ik 1 uur over doe. ' s Ochtends is het nog wat fris en heb ik een dun jack aan, maar rond 9.30 uur heeft de zon meer kracht en kan ik mijn jack uitdoen. Van 10.00 tot 15.00 uur behandel ik poliklinische patiënten in de oefenzaal met diverse klachten zoals : rug- nek- schouder- knieklachten t.g.v. overbelasting , slijtage of na een ongeval of operatie. ' s Middags ga ik met Manish de kliniek in om mensen te behandelen. Hier zitten de familieleden de hele dag rond het bed van de patiënt en zorgen voor zijn of haar voedsel en verzorging. Hier gebruiken ze nog steeds okselkrukken, die bij ons in Nederland verboden zijn i.v.m. gevaar op zenuwcompressie in de oksel. (hier zie je geen elleboogkrukken). De matrassen zijn dun en de lakens zijn groen of blauw. Rond 15.30 uur loop ik weer naar huis. Als het goed weer is kan ik dan nog heerlijk op mijn terras van de zon genieten. Daarna neem ik dan vaak een warme douche, omdat het water dan opgewarmd is door de zon (Solar) en dat is ' s ochtends vaak niet het geval. Meestal wordt het avondeten rond 19.15 uur opgediend. Deze week zijn 3 vrijwilligers een trekking aan het maken waardoor we maar met z'n tweeën zijn, naast het gastgezin. We hebben tijdens en na het diner vaak hele interessante gesprekken over culturele verschillen tussen Nederland en Nepal. Daarna ga ik in bed nog eventjes lezen of chatten voordat ik rond 22.30 uur ga slapen.

zaterdag 17 maart: Kathmandu:
Vandaag is een vrije dag. Het is de dag van de Nieuwe maan (Chaitra Sukla Paksja) en ter ere daarvan is er een Paarden parade ( Ghode Jatra) op Tundikhel. De paarden galopperen over het gras om de geest van een plaatselijke demon de grond in te trappen. Ik loop er met behulp van Google map in 2 uur naar toe. Helaas ben ik 2 uur te vroeg, want de Paarden Parade begint pas om 15.00 uur. Daarom loop ik door naar Thamel, waar het winkel en uitgangsleven van Kathmandu gelegen is. Het is gezellig druk. Als ik op de terugweg weer langsTundikhel kom is de Paarden parade nog niet bezig en ik besluit om hierop maar niet te wachten. Het is prachtig weer om te wandelen en ik zie onderweg een duidelijke verbetering van de wegen in vergelijking met vorig jaar. Ik kom zelfs, heel onverwachts, een oud Nepalese collega tegen. Eind van de middag ben ik weer thuis en kan lezend uitrusten op mijn balkonnetje in de zon onder het genot van een kop koffie. ' s Avonds zitten we weer met z'n n achten aan tafel, want de 3 vrijwilligers zijn weer terug van de trekking naar Poon Hill.

Zondag 18 maart: Kathmandu:
Vandaag is het zondag en officieel een werkdag, maar ik had behoefte aan een " lang" weekend en daarom heb ik vrij genomen. Eerst vanochtend rustig aangedaan en gechat met David uit Tanzania . Hij was zaterdag met een aantal vrijwilligers van mijn huis in Arusha op stap geweest naar een meer bij Moshi. Hij had ook groot nieuws, want hij was uitverkoren tot een van de kandidaten die de opleiding" master biodiversiteit en wild live management" met een beurs kon gaan volgen in 2019. Maar hij maakt eerst de opleiding tot berggids af, op mijn advies, want hij moet geld gaan verdienen. Daarna naar Pachipatinath gelopen waar elke dag crematies plaatsvinden op de gats (trappen) van de Basmati rivier. Het blijft bijzonder om te zien hoe de doden eerst gewassen worden en daarna op de brandstapel belanden. Vervolgens doorgelopen naar de de Stupa van Bodhnath. Deze Bhoedistische Stupa is vorig jaar gerestaureerd en ziet er prachtig uit. De hele dag lopen hier Bhoedistische monniken te bidden en te rammelen aan de gebedsmolens. Tot mijn verbazing wordt ik vandaag op straat 2x herkend. Eerst stopt een Nepalese motorrijder die iets in het Nederlands naar mij roept. Dit bleek een patiënt te zijn die ik vorig jaar had behandeld en een broer had die in Nederland woonde, en van hem had hij Nederlands geleerd. En toen ik bij de Stupa liep kwam een jongen op mij af die wist te vertellen dat ik in Pepsi Cola woonde. Met deze jongen heb ik vorig jaar regelmatig een stuk opgelopen richting het ziekenhuis. Dus ik begin een beetje bekend te worden in de buurt.

Maandag t/ m vrijdag 19 t/ 23 maart:
De week verloopt rustig. Het is niet zo druk op het ziekenhuis. Elke dag geeft het weerbericht aan dat het mistig is en de temperatuur oploopt van 11 tot 28 graden. Die mist wordt veroorzaakt door smog door al die uitlaatgassen in Kathmandu.

Komend weekend hebben we zowel zaterdag als zondag vrij, want zondag wordt Rama Navami gevierd, de geboorte dag van Rama. Hij was de reïncarnatie van god Vishnu als een perfecte mens. Ik ga dan met mijn collega's op de motor naar NAMO BUDDHA. Hier bevindt zich een mooi klooster en een Stupa. Gezellig om met de collega's op stap te gaan . En daarna ga ik naar het ouderlijk huis van Manish, waar ik blijf slapen. Samen kunnen we dan maandag weer naar het ziekenhuis gaan om te werken.

BIJZONDERE RITUELEN In NEPAL.

- Na de geboorte van en kind volgt voor de moeder en periode van 10 dagen van onreinheid.
- In de 6de nacht komt Bhabi, de godin van het lot, om de levensloop van het kind uit te schrijven op het voorhoofd.
- Op de 11de dag eindigt de periode van onreinheid en vindt de naamgevings ceremonie plaats. Het kind krijgt dan van de familie priester een geheime naam met een religieuze betekenis. Ook de vader geeft dan de namen aan z'n zoon of dochter.
- in de eerste vijf a zes maanden drinkt het kind alleen moedermelk, wat als zuiver wordt gezien. Zó zuiver dat ook de ontlasting en de urine van de kleine als betrekkelijk rein worden beschouwd, in tegenstelling tot die van volwassenen.Tegen deze achtergrond is het ook begrijpelijk dat, wanneer een kind sterft binnen zes maanden, deze wordt begraven in plaats van gecremeerd. De reinigende werking van de verbranding voor vuur is in deze levensfase nog niet nodig!
- Als het meisje 5 maande oud is, en de jongen 6 maanden, volgt de 2de rite die het kind ondergaat namelijk de "eerste rijst" waarbij het kind zijn 1ste rijstmaaltijd ontvangt. Een priester of een astroloog rekent met behulp van zijn astrologische kalender een gunstige dag en het juiste uur uit, waarop dit gebeuren in het bijzijn van de hele familie mag plaatsvinden.

Een meisje trouwt 3x.:
1) Als baby trouwt ze eerst met een boom.
2) Als puber, als ze gaat menstrueren, trouwt ze met de zon. In die periode wordt ze 12 dagen verbannen en mag alleen bezoek ontvangen van vrouwen
3) Als volwassene volgt een gearrangeerde huwelijk, waarbij de ouders een geschikte partner voor dochterlief zoeken.
Na het huwelijk gaat het meisje , samen met haar man , bij de ouders van haar man wonen

Dit waren dan weer mijn belevenissen van de afgelopen 2,5 week in Nepal. Inmiddels heb ik ook bericht gekregen van Turkish Airlines dat zij geen fouten hebben gemaakt en dat ik dus niets vergoed krijg van mijn vliegticket. Ik ben het daar uiteraard niet mee eens, maar ik had dit wel een beetje verwacht want als het om betalen gaat is ineens niemand meer thuis. Ik doe nog een laatste poging door mijn ontmoette sales manager van Turkish Airlines in te schakelen. Wie weet ?

Ik wens jullie het allerbeste en hopelijk hoor ik weer wat van jullie.

Groetjes van Francine