Tanzania, 5 de verslag: 29 Jan t/ m 20 febr. 2018

Hallo allemaal,

Hier is dan mijn 5 de verslag. Inmiddels zit mijn vrijwilligerswerk erop en is mijn laatste 1,5 week in Tanzania ingegaan. Het bevalt me hier prima en denk er nu al aan om volgend jaar terug te keren naar Tanzania omdat de mensen erg aardig zijn, het klimaat zeer aangenaam is en de natuur prachtig is.

Zaterdag 27 januari: Arusha/Tengeru:
Vandaag een vrije dag waarop ik eens lekker mijn haren kan gaan wassen en föhnen in het vrijwilligershuis. Helaas had ik koud water, wat bleek mijn eigen schuld te zijn omdat ik niet wist dat ik een half uur van te voren de boiler aan had moeten zetten. Na een eenzaam ontbijt, want de twee Nederlandse meisjes sliepen lang uit, heb ik langdurig geprobeerd om mijn foto' s op mijn website te zetten. Doch dat is maar voor een klein deel gelukt, dank zij de trage internetverbinding.Daardoor wilde maar 8 foto' s uploaden in 3 uur tijd en daarna gaf hij telkens een fout melding aan. 's Middags heb ik er maar de brui aan gegeven en ben naar de lokale markt gelopen. Daar werd ik weer overvallen door een heftige regenbui. Samen met heel veel marktkooplieden, voornamelijk vrouwen, heb ik kunnen schuilen in een betonnen gebouwtje. Op zich een hele belevenis. Je verstaat ze niet, maar voor een deel begrijp je hun conversatie door hun mimiek en gebaren. Na een half uur was de regen weer voorbij, waarna ik naar het Duluti meer ben gaan lopen. Ook nu, na de bui was de temperatuur behoorlijk gezakt. Bij gebrek aan beter heb ik de poncho maar aangedaan om op temperatuur te blijven. Het Duluti meer is vrij groot. Normaliter, bij beter weer , wordt erin gezwommen en gevaren, maar nu zag ik alleen een paar jongens vissen. Het was leuk om te zien hoe ze de gevangen kleine visjes regen aan een stengel van een plant waarbij ze het uiteinde door een kiem en de bek van de vis staken.
' s Avonds eten we frites met salade en kip in een sausje.
Vervolgens weer verder gegaan met het uploaden van mijn foto' s , maar toen lukte het me maar bij 2 foto' s en daarna kreeg ik weer een fout melding en lag het internet er weer uit. Heel frustrerend !!!

Zondag 28 januari, Arusha/ Tengeru:
Vandaag ben ik naar een Katholieke kerk dienst geweest. Hierin werd door 2 koren heel dwepend gedanst en gezongen: je werd er echt blij van. Net als in de Evangelische kerk duurde de mis 2 uur, maar er werden gelukkig geen geesten uitgedreven.Na afloop werden buiten bananen, papaja' s en hout verkocht en het geld kwam ten goede aan de kerk. ' s Middags een wandeling in de omgeving gemaakt, ik was verbaasd te zien hoeveel groenten er verbouw werd , nl. Mais, kool, tomaten, komkommer en paprika. De lucht trok weer dicht maar er viel nauwelijks regen uit. Daarna heb ik me weer gestort op het uploaden van mijn foto's, en gelukkig met succes. Ze staan nu, met ondertiteling, bij mijn 4 de verslag. Manga heeft ' s Avonds weer heerlijk gekookt: rijst, vlees en groenten met een sausje en salade erbij. Daarna heb ik haar lopend vergezeld naar huis.

Maandag 29 januari, Arusha/ Tengeru:
Vandaag hoefde ik niet met de daladala naar het ziekenhuis , want ik kon met Nathalie meerijden.
Op maandag worden de patiënten in de kliniek behandeld en ik zou met fysiotherapeut E. meelopen, maar die kwam niet opdagen.Toen maar meegelopen met fysiotherapeute J. die de pediatrie doet.
Daar hebben we verschillende kinderen behandeld met brandwonden , ontstaan in huis door vuur of door kokend water. Heel zielig !! Sommigen liggen er al maanden. De fysiotherapeut moet zorgen dat er m.n. geen contracturen ontstaan. Ook had een meisje van 10 jaar een auto ongeluk gehad waarbij ze hersenletsel op had gelopen met een halfzijdige verlamming. Ze kon niet praten, maar schreeuwde alles bij elkaar. Om 12.15 uur waren we klaar en kon ik naar huis. Het was bloedheet in de zon

Dinsdag, 30 januari, Arusha/ Tengeru:
Vandaag was het weer een poliklinische behandeldag in het ziekenhuis. Het aanbod van patienten was groot. We wareñ met 5 fysio' aan het werk. Er wordt degelijk en met kennis van zaken en met respect behandeld. Maar het verbaasde me dat ze met medische handschoenen masseerde en met olie. Toen ik om uitleg vroeg kreeg ik als antwoord dat ze bang waren om besmet te worden met het HIV virus. Dit kan volgens mij alleen als je in aanraking komt met bloed, maar ik kon ze hiervan niet overtuigen.

Woensdag 31 januari, Arusha / Tengeru.
Vandaag ga ik met de fysiotherapeuten J. en E. de kliniek in. Eerst lopen we visite samen met een chirurg, arts-assistenten en verpleegkundigen. We zien een zaal met diabetes patiënten met zeer ernstige voet en onderbeen wonden. De chirurg snijdt zelfs aan bed aan deze wonden met minimale verdoving en voordat het weer ingepakt wordt gooit hij er vloeibare honing over, wat de wondgenezing zou bevorderen. Dit heb ik nog nooit elders gezien, laat staan in Nederland. Nu zie ik ook een zaal met mannen die ernstige brandwonden hebben als gevolg van vuur en electriciteit. De fysio. moet er flink aan de slag want ze hebben allemaal contracturen !. Nog onder de indruk van al dit leed loop ik naar huis. Ik probeer mijn Swahilische woordenschat uit te breiden. Thuis aangekomen hoor ik weer gezang uit de kerk, zoals elke middag van 15.00- 19.00 uur. Ik ga er eens kijken en zie een kerk vol met zingende en dansende mensen. Ongelooflijk hoe gelovig de mensen hier zijn.

Donderdag 1 februari: Arusha/Tengeru:
Vandaag weer een poliklinische behandeldag in het ziekenhuis. Inmiddels heb ik al mijn eigen patiënten en kan ik ze instructies geven in het Swahili. Ik heb een medisch leer/ woordenboek in het Engels- Swahilisch cadeau gekregen van een patiënt , zodat ik mijn woordenschat elke dag nog kan uitbreiden. Voordat ik in herhaling val zal ik nu overgaan in het beschrijven van een aantal bijzonderheden tijdens mijn verblijf in Tanzania/ Arusha/Tengeru.

Een aantal bijzonderheden in Tanzania:

- Ook hier is er veel corruptie: m.n. de mensen die een overheidsfunctie bekleden staan er bekend om, zoals politie .Er wordt op de weg heel wat auto's aangehouden door de politie. Nu weet je waarom.
- Op de meeste daladala' s ( microbusje) staan religieuze uitspraken zoals: only God trust me, the only Road is God, God bless you. Ze zijn vaak overvol, met mensen en grote manden en zakken. Ze stoppen overal en er kan altijd iemand bij.
- Veel mannen gebruiken hun motor of fiets ook als taxi. Ze staan vaak bij hotels en haltes van de daladala om daar mensen op te pikken die ze vervolgens naar hun eindbestemming brengen.
- Je ziet op straat nauwelijks mensen eten of drinken.
- En het is een zeldzaamheid om mensen met een bril te zien , uitgezonderd de rijken . Het is duidelijk dat ze geen bril kunnen betalen, ondanks dat ze hem wel hard nodig hebben.
- De vrouw heeft hier een onderdanige positie t.o.v. de man. Zij dienen hun man te volgen.
- Heel veel getrouwde mannen gaan vreemd of houden er een tweede vrouw op na .
- Er is hier heel veel werkeloosheid.
- Elke dag is er urenlang, overdag en ' s Avonds, geen electriciteit en dan is er ook geen wifi / internet verbinding. Gelukkig kunnen we in ons vrijwilligershuis dan mondjesmaat gebruik maken van zonne-energie energie, maar gedurende die periode kunnen we onze apparatuur niet opladen of internetten.
- Ik zie vaak op het ziekenhuis terrein militairen lopen. Zij zijn daar aanwezig als er gevangenen/ boeven opgenomen liggen.
- Je ziet hier de mooiste dames kapsels. Het varieert van kort geschoren, pruiken, staarten, rasta en vlechten.
- Blanke westerse mannen en vrouwen , worden hier Mzungus genoemd. De meeste zwarte Afrikanen zien de blanken als mensen met geld.
- Ook hier zijn de meeste huwelijken geëngageerd. Dus de ouders bepalen met wie hun dochter of zoon gaat trouwen.
- Er leven in Tanzania meer dan 120 stammen. De regio waar je voorouders vandaan komen bepalen tot welke clan je behoort en dat staat ook bij je achternaam. Doch hier is geen verschil in kaste ( i.t.t. Nepal en India)

Vrijdag 2 februari:Arusha/Tengeru
Met de fysio' s J. en E. weer patiënten in het ziekenhuis behandeld, waaronder veel kinderen en volwassenen met brandwonden. Maar ook patiënten met tuberculose. Inmiddels worden de kinderen hiervoor gevaccineerd, maar niet iedere ouder is verstandig om dat te laten doen bij hun kind.

Zaterdag 3 februari:Arusha/Tengeru
Vandaag voor het eerst het centrum van Arusha bezocht met als doel een geschikt reisbureau te vinden die mij voor een goede prijs de Kilimanjaro trekking verzorgd. Gelukkig kwam ik David , de Tanzaniaanse architect, tegen want zelf kon ik die reisbureaus niet vinden, want ze zijn vaak gehuisvest op de 1ste of 2 de verdieping. Het prijsverschil met de Nederlandse offertes zijn al gauw €800 . Maandag ga ik terug om nog wat meer van de prijs af te krijgen.
En, zoals het er nu naar uit ziet ga ik met David de Mount Meru beklimmen , en dat is ook een stuk goedkoper.

Zondag 4 februari, Arusha/Tengeru,
Om 9.00 uur vanochtend heb ik met David afgesproken. We lopen in 2 uur naar USA rivier, vanaf waar we een daladala nemen naar de Gate van het Arusha National Parc wat tevens toegang biedt naar Mount Meru. Daar hebben we inlichtingen ingewonnen over onze Mount Meru trekking. Er zitten toch meer haken en ogen aan dan we dachten om met z'n tweeën te gaan. We zouden ons aan moeten sluiten bij een groep. Dus morgen gaan we langs het Toeristenbureau en vragen of er alternatieven zijn. Terug naar huis hebben we ook deels te voet en met de daladala afgelegd in de hete zon. Het was vandaag goed helder met weinig bewolking zodat we de Kilimanjaro en de Mount Meru goed konden zien.

Maandag 5 februari, Arusha/Tengeru,
Vandaag krijg ik een lift van Allan, die me met zijn jeep naar het ziekenhuis brengt.
Ik loop vandaag mee met fysiotherapeut G. mee die de " medische afdeling" onder zijn beheer heeft. Deze afdeling bestaat uit een zaal met 24 bedden waarin patienten liggen met diverse ziektes en afwijkingen zoals : hoge bloeddruk, suikerziekte, infecties en zelfs neurologische afwijkingen. Hij behandelt slechts 1 oudere dame die een hersenbloeding heeft gehad en nu halfzijdig verlamd is. Ik was het niet helemaal eens met z'n aanpak, maar hij was te eigenwijs om dat van mij te accepteren. Ook kon ik niet begrijpen dat slechts 1 patiënt van de 24 patiënten in aanmerking komt voor fysiotherapie. Ze snappen niet goed dat bedrust een patiënt verzwakt. Hij gaf als excuus dat er te weinig verpleegkundigen en rolstoelen zijn en dat ze hiervoor opdracht moeten krijgen van de arts.
Dus ik was al om 11.30 uur uitgewerkt.
Om 12.30 uur had ik met David afgesproken om samen naar het Toeristenbureau te gaan. Daar werd ons duidelijk gemaakt dat wij ons , voor de Mount Meru trekking, aan moesten sluiten bij een groep met een gids en bewaker omdat ik een blanke ben. Daarna op zoek gegaan naar een reisbureau die dat voor een redelijke prijs kon regelen. Dit is gelukt En dit geldt ook voor de Kilimanjaro trekking. Voor beide trekkingen scheelt dat in totaliteit $1300. Niet gek hè !

Dinsdag 6 februari, Arusha/Tengeru;
Vandaag is het druk met poliklinische patiënten . Maar we zijn maar met 3 fysio' s die al deze patiënten moeten behandelen . Want F. is ziek, J. is naar een bijeenkomst en G. loopt de kantjes er van af
en is nauwelijks te zien op de afdeling.
Terug naar huis loop ik een stuk op met David. Thuis, om 15.30 uur wacht een grote schaal met verse ananas, mango' s en watermeloen op me en een karaf met verse sap. Momenteel ben ik het boek " The White Masai" van Corinne Hofmann aan het lezen, waarin een Zwitserse vrouw een relatie krijgt met een Keniase Masai. Ik herken heel veel in dit boek wat ik hier zie en hoor.

Woensdag 7 februari, Arusha/Tengeru,
Een teleurstellende werkdag. Had verwacht dat we weer visite gingen lopen op de chirurgie afdelingen, maar de fysio' s J. en E waren nergens te vinden. Ook fysio. G. is niet op de medische afdeling en P. niet op de Orthopaedic afdeling en F. was nog steeds ziek. Inmiddels had ik al besloten, nadat ik een patiënt had behandeld die in het ziekenhuis werkt en alle afdelingen had afgestruind, om naar huis te lopen, maar dan kom ik toch P. tegen om 10.15 uur. Hij zei dat hij al klaar was op de Orthopaedie afdeling en wachte op een particuliere patiënt die van thuis kwam. Ik heb hem proberen duidelijk te maken dat ik dit een vreemde gang van zaken vond,maar hij was niet erg onder de indruk. Nadat we veel gekletst hadden en dat jongetje hadden behandeld ging hij om 11.30 uur weg om particuliere aan huis patiënten te behandelen. Toen kwamen J. en E. ook terug op de fysio.afd. om te lunchen. De een was weer bij een " meeting" geweest en de ander zei dat we elkaar hadden gekruist. In ieder geval had ik wel een kater en ben om 12.00 uur weggegaan. Ik kwam David onderweg weer tegen en die zei dat dit de normaalste gang van zaken is in een " government hospital". De mensen die hier werken worden onderbetaald en hebben geen hart voor de zaak en zijn daarom liever lui dan moe en proberen buiten het ziekenhuis zich te verrijken. Dit is heel anders in een " private hospital" waar ze wel hard werken. Nu ben ik van plan om in de komende tijd de fysio.afd. van een Private hospital te gaan bezoeken en te kijken of ik daar de komende week kan gaan werken

Donderdag 8 februari en Vrijdag 9 februari: Arusha / Tengeru:
Donderdag was een poliklinische drukke dag . Doordat ik inmiddels mijn eigen patienten heb , verliep deze werkdag naar wens. Ze vinden het prettig om door de " Mzungo =blanke" behandeld te worden.
Maar vandaag, vrijdag, verliep heel verrassend anders. In het ziekenhuis lag een gewonde jongen die aangevallen was door een olifant en een jongetje van 6 jaar die gebeten was door een hond en daardoor tetanus had opgelopen. Hij was hiervoor niet gevaccineerd. Hierbij treden stijfheid en verkramping van alle spieren op, zelfs van de ademhalingsspieren, waardoor het levensbedreigend is. Om 12.00 uur ben ik naar het AICC privé ziekenhuis gelopen en daar geïnformeerd of ik de fysio.afdeling mocht bezoeken. Ik wilde met eigen ogen zien wat de verschillen zijn van een ," district ziekenhuis" en een privé ziekenhuis. Maar hiervoor moest ik schriftelijk toestemming hebben van de medische manager. Ter plekke heb ik een brief geschreven voor de medisch manager en deze persoonlijk gaan brengen naar het kantoor in het Arusha Congres Center waar hij zat. Hij ontving mij persoonlijk en was erg aardig. Helaas vertelde hij dat het AICC privé ziekenhuis nog geen fysio.afdeling had, maar dat een particuliere fysio op oproep patiënten in het ziekenhuis komt behandelen. Hij zei dat ze wel plannen hadden om een fysio.afdeling te maken en dat hij mijn ideeën en aanbevelingen goed kon gebruiken. Hij stelde voor om mij maandag rond te leiden in het privé ziekenhuis. Ik was eigenlijk heel blij en verbaasd dat een medisch directeur die professor is, mij een gewone fysio, zo gastvrij ontving. Dit zou in Nederland ondenkbaar zijn. Toevallig kende hij Nederland omdat hij 1 jaar in Nijmegen had gewoond en op het Radboud had gewerkt.

Zaterdag 10 februari: Arusha / Tengeru:
Om 10.00 uur heb ik met David afgesproken. We gaan een wandeling maken bij het Duluti meer en in de heuvels daarachter met een prachtig uitzicht. We komen hele groepen mensen tegen die daar aan het bidden zijn. In volle overgave bidden ze luidkeels en brengen hun handen in de lucht. Ook zijn er mensen die alleen de heuvels intrekken om te bidden. Tot mijn verbazing komen we ook kassen tegen waar bloemen gekweekt worden. Deze investering is gedaan door een Duitse zakenman. Helaas krijgen de lokale arbeiders maar een beloning van omgerekend $50 per maand, maar ze zijn blij dat ze werk hebben. Daarna zijn we doorgelopen naar David' s huis. Zijn moeder runt een eenvoudig restaurantje in Dar es Salaam en is weinig thuis. De inrichting van het huis is eenvoudig maar smaakvol, je ziet dat hij van goede komaf is maar nu geen geld heeft omdat hij er niet in slaagt om aan een baan te komen. Hij kookt zelf en maakt het huis schoon. Ik heb hem wat geld gegeven zodat hij zijn motor kan repareren en dan mogelijk wat kan verdienen als motortaxi. Om 15.30 uur ben ik weer thuis en ga weer verder lezen in mijn boek.Heerlijk relaxed.

Zondag en maandag 11 en 12 februari: Arusha / Tengeru:
Zondag een rustige dag gehad waarop ik naar de kerk ben geweest, gelezen en gewandeld heb.
Maar vandaag, maandag, was weer een hele bijzondere dag. Het was druk op de weg en de eerste daladala' s reden overvol voorbij, dus ik was pas bij 9.30 uur in het ziekenhuis. Direct naar de administratie gegaan want daar zou ik mijn papieren (copieen van mijn fysio. diploma's) terug krijgen. Maar mevrouw wilde eerst haar chapatti opeten want ze had nog niet ontbeten en daarna gaf ze mij de papieren met het verzoek om ze zelf elders te kopiëren, want het copieerapparraat deed het niet. Toen werd ik een beetje boos en toen bond ze in en vroeg me om buiten op de copieen te wachten. En na 15 min. kreeg ik ze terug, dus ze had gelogen dat het copieerapparaat stuk was. Daarna ben ik naar de privé kliniek AICC gelopen waar ik om 10.30 uur een rondleiding van de medisch directeur/ professor zou krijgen. Maar hij had een meeting waardoor ik 45 min. moest wachten. Toen heeft het hoofd van de administratie, een non, mij rond geleid. Ook nu werd ik aan iedereen voorgesteld. Ze hebben een grote verloskundige unit en een kraamafdeling, en verder een laboratorium, röntgen afdeling, apotheek en 9 kamers voor elk 2 klinische patienten. Dus vooral dat laatste was een duidelijke verbetering in vergelijking met het M.M. government hospital. Maar ze hebben grootse plannen om uit te breiden, wat waarschijnlijk een meer jaren plan zal worden. De professor heeft mijn email adres, mogelijk vraagt hij mij in de toekomst om advies m.b.t. de fysio.afdeling. Op de weg naar huis kwam een gelukkige David mij tegemoet op zijn motor, die hij had gerepareerd met het geld wat ik hem had gegeven. Verder was ik blij dat ik na 5 weken eindelijk de beloofde aangetekende brief uit Nederland kon ophalen. Eind van de middag ook nog bij de moeder van Nathalie, van het vrijwilligershuis, op bezoek geweest , om haar dochtertje op te halen , die overdag altijd bij oma vertoeft. Zij zette mij een bord met gekookte witte en rode bonen voor, wat een lokaal Tanzaniaans gerecht is , en bananen van haar eigen bananenbomen. Dus al met al was het een bijzondere dag.

Dinsdag 13 februari : Arusha / Tengeru
13 februari staat in mijn hoofd gegrift want dat is de dag dat Henk 11 jaar geleden stierf.. Zelfs nu in Tanzania denk ik aan hem en aan die verschrikkelijke dag terug, ( en nu is het ook carnaval in Nederland).maar ben ook blij dat ik een nieuwe weg heb gevonden. Vandaag geen spectaculaire dingen meegemaakt, m.u.v. dat ik een lokaal gerecht met gekookte groene bananen in een soort soep met vlees als avondmaatijd kreeg voorgeschoteld met de naam Matokke. Het smaakte lekker, maar niet naar banaan.

Woensdag 14 februari: Arusha / Tengeru:
Samen met fysiotherapeut Flora ga ik na werktijd, om 12.00 uur naar de kerk, want het is Aswoensdag. Hier gaan nog alle katholieken een askruisje halen en de kerk was overvol. In mijn jeugd ging ik ook altijd op de woesdag na carnaval een askruisje halen , als begin van de 40 dagen vastentijd, maar de laatste 30 jaar heb ik dat nooit meer gedaan. Dus het was weer een " herbeleving". Hier vasten de mensen nog steeds en geven in deze periode geld,eten en kleding aan de armen.
Daarna ben ik op bezoek gegaan bij een patiënt die me bij haar thuis uitgenodigd had. Haar man is pastor maar ook manager van CEDHA ( Center for Educational development in Health). Ik werd verwend met een lunch bestaande uit Ugali ( maismeel) , spinazie en rundvlees in een sausje. Hier eten ze ugali met hun vingers. Het was lekker en heel gezellig bij hun thuis.

Donderdag 15 februari: Arusha / Tengeru:
Vandaag heb ik een breefing gehad van de gids over de Mont Meru trekking . Ook heb ik al een ticket gekocht van ca. $25 voor de bus naar Nairobi op 4 maart, want dan vlieg ik van Nairobi naar Amsterdam en vervolgens naar Nepal. Gelukkig kan ik dan aan de grens van Kenia een transfer visum aanschaffen, want van hieruit is het bijna niet te doen om online een transfer visum te regelen i.v.m.de traagheid van het internet. ' s Avonds heb ik al voor een deel mijn rugzak ingepakt voor de Mount Meru trekking, want ik kan geen gebruik maken van internet want hiervoor moet Allan een nieuwe bundel kopen en morgen zal ik daar weinig tijd voor hebben want morgen middag gaan we na mijn werk eerst boodschappen doen voor onze maaltijden tijdens de trekking.

Vrijdag 16 februari: Arusha / Tengeru:
Vandaag is mijn laatste werkdag. Ik heb hier met plezier gewerkt, alleen de fysio' s zijn een beetje apart !
' s Middags ga ik samen met David inkopen doen voor onze trekking,: brood, pindakaas, kip, sausijsjes, eieren, cupcakes en pinda' s. En het meisje van het vrijwilligershuis maakt pannenkoeken die we mee kunnen nemen! En morgen gaan we nog fruit en komkommers halen op de markt. Ik ben reuze benieuwd hoe de Mount Meru trekking zal zijn. Ik ben nu alleen in het vrijwilligershuis omdat de andere vrijwilligster 5 dagen op safari is. Als het goed is kom er vanavond laat een nieuwe vrijwilligster.

Zaterdag 17 februari: Mount Meru:
Vandaag is de 1ste dag dat we ( David en ik) de Mount Meru gaan beklimmen. Zijn vriend Jimmy heeft een auto en wil wel als taxi fungeren. Zij halen me van huis op, en daarna rijden we naar de markt van Tengeru om fruit , worteltjes en komkommer te kopen. Ook de gids krijgt van ons een lift, waarna we naar de Momela gate van het Arusha nationaal park rijden. Uiteindelijk vertrekken we daar vandaan pas om 13.30 uur omdat we daar moeten wachten op de " ranger" en op nog een aantal toeristen die pas laat vanuit Moshi arriveren. De temperatuur is goed om te klimmen en het is half bewolkt. We lopen door een regenwoud met prachtige bomen en een mooi uitzicht op de omliggende bergen waaronder de Kilimanjaro. Ook zien we buffelo' s wrattenzwijnen , apen en olifanten. Onderweg hebben we enkele stops om wat te drinken en te lunchen. Rond 18.00 uur komen we aan bij de Maria Kamba hutten op 2500 m. Hier hebben ze kamers met 2 stapelbedden en een restaurant waar we ons meegebrachte eten kunnen verorberen. De andere gasten hebben gekozen voor een trekking inclusief porters en 3 maaltijden, maar wij eten net zo lekker en goedkoper. Om 20.30 uur gaan we al naar bed. Ik duik met de kleren aan incl. mijn donsjack in mijn slaapzak.Het duurt wel een tijdje voordat ik in slaap val, maar uiteindelijk lukt het.

Zondag 18 februari 2018: Mount Meru:
Om 6.30 uur staan we op. Er is geen douche en het stinkt op de hurktoiletten, dus het toilet maken kost maar weinig tijd. Het is heel helder weer en de zon schijnt volop zodat ik mijn trui al gauw kan uittrekken.. Na het ontbijt vertrekken we om 8.30 uur. Het is behoorlijk klimmen want we moeten een hoogte van ca. 1500 m overbruggen. Ook nu zijn de omliggende bergen en de bomen in het regenwoud prachtig. Het grootste deel van de tocht lopen ik en David voorop. Om 12.30 uur komen we aan bij de Saddle hutten. Inmiddels is een koud windje op komen zetten en staan er meer wolken aan de hemel. We kunnen nog even op een bankje buiten in de zon zitten maar al gauw moeten we i.v.m.de kou in het restaurant gaan zitten. We lunchen weer van ons eigen meegenomen eten. Om 15.00 uur lopen we in 1 uur naar " de " Little Mount Meru" op 3800 m. Soms zijn de omliggende bergen gehuld in de mist/ wolken en daarna zijn ze weer duidelijk zichtbaar. Op de terugweg, 5 min. voordat we de Saddle hutten bereiken, begint het flink te regenen. Dus eigenlijk hebben we nog wel geboft !
We gaan om 19.00 uur slapen, want vannacht om 1.15 uur worden we gewekt zodat we om 2.00 uur naar de top van de Mount Meru kunnen lopen. Ik zie er wel tegenop om midden in de nacht gewekt te worden en dan te gaan lopen

Maandag 19 februari, Mount Meru,
Na een licht ontbijt beginnen we vannacht om 2.00 uur te lopen. Middels onze koplamp zien we wat in de duisternis. En lopen we eerst naar het " Rhino point" op 3800m. en vervolgens naar het " Cobra point op 4350 m. Hier komen we aan bij zonsopgang en hebben daar een prachtig uitzicht op de kliffen van de Kraterrand, de askegel die oprijst uit de bodem van de krater, de Kilimanjaro en de Rift Vallei. Er staat een behoorlijke wind waardoor het koud aanvoelt. De laatste 1,5 uur naar de top was het klimmen geblazen over rotsen die glad waren als gevolg van de sneeuw. Dit vond ik allesbehalve prettig. Om 7.30 uur bereiken we de " summit" van de Mount Meru. Daarna hiken we dezelfde weg terug, alleen maar dalen, dalen en dalen. Bij de Saddle hutten, waar we om 11.30 uur aankomen, pakken we weer de rest van de bagage op. We moeten ons haasten, want als we om 18.00 uur niet bij de 2 de gate / Momella gate zouden zijn dan zouden we opnieuw toegangsgeld moeten betalen. Uiteindelijk heb ik de Maria Kamba hutten gehaald met knikkende knieën en 2 valpartijen vanwege de vermoeidheid. Ik was op en het begon hard te regenen, rond 15.00 uur. Toen heb ik me maar met een jeep, eigenlijk tegen mijn principe, naar beneden laten rijden. Jimmy kwam ons weer ophalen, maar moest eerst een pasje laten maken waar geld op gestort was, om door de " gate te komen , want je kunt bij de " gate" niet cash betalen. Al met al was ik om 19.00 uur weer thuis. Ik was kapot. Na wat gegeten te hebben lag ik om 20.00 uur al in bed.

Dinsdag 20 februari, Tengeru:
Lekker geslapen. Vandaag doe ik het rustig aan, want ik heb behoorlijk spierpijn in mijn benen. Ik lees wat, lees mijn e-mails en maak mijn verslag voor mijn weblog af. Ik maak kennis met een nieuwe vrijwilligster in ons huis.

Dit is weer mijn verslag van de laatste 3 weken in Tanzania.
Helaas is het weer een lang verhaal geworden. Dus ga er rustig bij zitten. Zaterdag begint mijn 6 daagse Kilimanjaro trekking. En 4 maart vlieg ik via Amsterdam naar Kathmandu.
De foto' s zijn in aantocht!
Ik wens jullie het allerbeste en hoop weer veel reacties te ontvangen vanuit het thuisfront.

Op YouTube staan een paar filmpjes van onze truck reis door Namibië, Botswana, Zanzibar, Zambia, Malawi en Tanzania: zie onderstaande links

Cape Town; https://www.youtube.com/watch?v=j1zhgNH0r0c

Namibie: https://www.youtube.com/watch?v=nhA7ihU3Xmc

Botswana: https://www.youtube.com/watch?v=5YpusvaSBsk&t=3s

Vic Falls: https://www.youtube.com/watch?v=jLKeU3G2zvI

Zambia: https://www.youtube.com/watch?v=qU2NPH6FUhg

Malawi: https://www.youtube.com/watch?v=0JjPeTEZWt0

Tanzania: https://www.youtube.com/watch?v=uyfyTZjkwZA

Groetjes van Francine