4de verslag , Tanzania, van 12 t/m 26 januari 2018

Hallo allemaal,
Dit is al weer mijn 4de verslag en inmiddels ben ik 5 weken in Afrika.
Nu zit mijn truck-reis van Kaapstad tot Arusha erop en ben ik sinds een week bezig als vrijwillige fysiotherapeut in het Mount Meru hospital in Arusha. Ik heb het hier erg naar mijn zin.
Lees mijn belevenissen maar dan kun je het zien en lezen .

Vrijdag 12 januari: Zanzibar: van Nungwi Beach naar Stone town
Na het ontbijtbuffet heb ik nog een half uurtje om een strandwandeling te maken. Jammer genoeg gaat het regenen. Helaas hebben we niet het ideale strandweer gehad in Zanzibar, maar desondanks heb ik van het eiland genoten. Om 9.00 uur verlaten we Nungwi Beach en rijden met een busje naar Stone Town waar we eerst een Spice tour hebben. Terwijl we lopen in een groen natuurrijk gebied krijgen we uitleg over verschillende kruiden en fruitsoorten die hier groeien, zoals nootmuskaat, zwarte peper, kapok, citroengras, robusta koffie, jak fruit, durian, kademon, ginger etc. Terwijl we een cocosnoot drinken/eten, krijgen we een demonstratie van een man die kokosnoten plukt in de hoge palmbomen: hij deed het als een aap. Vervolgens genieten we hier, al zittend op de grond, van een lunch met rijst, vis, cocossaus, spinazie en sappige ananas en watermeloen toe. Daarna rijden we door naar het centrum van Stone Town waar we een city tour krijgen en wandelen door de smalle straatjes met een mix van Indiase, Osmaanse en Arabische architectuur, doch de gebouwen zijn helaas vuil en slecht onderhouden. We bezoeken ook de oude slavenmarkt ( nu de Anglicaanse katholieke kerk van Jezus Christus) waar tussen 1830 en 1873 ruim 600.000 slaven in Zanzibar werden verhandeld en verkocht. We lopen langs het Wonder paleis (1883) dat het eerst electriciteit had in Zanzibar. We zien het Mercury House, waar Freddy Mercury werd geboren, het Oude Fort wat gebouwd is aan het eind van de 17de eeuw om de stad te beschermen tegen aanvallen van de Portugezen en het Arabisch fort met een amfibie theater. Tijdens de tour word ik overvallen door diarree, gelukkig hield het na een paar uur weer op.
We overnachten in het Ocean view hotel, waar ik een prachtige kamer krijg en we met de groep dineren. Doordat ik hier wifi heb, lukt het me om de foto' s op de weblog te zetten, maar het kostte me veel moeite aanzien mijn foto camera steeds ontkoppelde en het uploaden zeer traag verliep.

Zaterdag,13 januari: Van Stone Town ( Zanzibar) via Dar es Salaam naar Bagamoyo
Om 6.30 uur word ik wakker en heb ik nog tijd om de ondertiteling bij mijn weblog foto' s te plaatsen. Na het ontbijtbuffet worden we om 8.00 uur naar de haven van Stone Town gebracht, waar we om 9.30 uur met de ferry oversteken naar Dar es Salaam. Hier gaan we nog boodschappen en lunchen voordat we weer in onze truck stappen die ons , over 70 km, naar Bagamoyo brengt. we overnachten op de camping van het Bagamoyo Travellers Lodge, waar we rond 17.00 uur aankomen en onze tent weer moeten opzetten. Er is nog tijd om in zee te zwemmen, al is de waterstand de eerste 200 meter wel wat laag. Daarna volgt het avondeten bij de truck en een lange breefing waarbij we geïnformeerd worden over het wel en wee van onze Serengetii excursie de komende dagen. En om 20.30 uur lig ik in mijn slaapzak, want morgen is het weer vroeg opstaan. Het is warm en benauwd in mijn tent.

Zondag, 14 januari: van Bagamoyo naar Arusha:
Het wordt weer een lange reisdag in de truck want de afstand die we moeten afleggen is 565 km. Dus weer om 4.45 uur opstaan , tent opruimen ( in m'n eentje) wassen, ontbijten en om 6.00 uur vertrekken. Tijdens ons ontbijt in het restaurant van de camping moeten we zelf een lunchpakketje maken, want onderweg is er geen tijd en gelegenheid om ergens te gaan lunchen. Het is minder bewolkt dan de vorige dagen, maar het blijft warm. We passeren een groen en vlak en soms heuvelachtig landschap met bananen en palm bomen, huisjes en hutjes met metalen of rieten daken, kleine marktjes, kinderen die naar ons roepen en zwaaien. In de truck zit de een te lezen en de ander te slapen of te praten , te schrijven of te kaarten. Ik schrijf mijn belevenissen in Evernote, lees in mijn e- book, probeer wat Swahili te leren en te genieten van het landschap. Zo komen we de tijd wel door. Af en toe stopt de truck voor het toilet gebruik en om de benen te strekken ( ik ben weer kortdurend aan de diarree) Naar mate we dichter bij Arusha komen , wordt de grond en huizen roest bruin vanwege het ijzergehalte in de aarde, zien we sisal plantages en worden de bergen hoger en vanaf Moshi zien we zelfs de top van de Kilimanjaro ( de rest ligt in de wolken)
Rond 17.00 uur arriveren we op de camping bij de Ndoro lodge in Arusha waar we weer in onze tenten overnachten. Hier laten we weer een deel van de bagage, wat we niet nodig hebben voor de Serengeti tour, achter in de truck.

Maandag 15 januari.: Van Arusha naar Serengeti Nationaal Park
' s Ochtends rijden we in 2 jeeps naar het Serengetii n.p , wat op 320 km van Arusha ligt. In een 3 de jeep zit onze kookstaf met de kookspullen. Volgens de beschrijving leven in het Serengeti NP
3 miljoen dieren en 35 verschillende diersoorten ( inclusief de big 4 en soms de beschermde neushoorn) en meer dan 500 vogelsoorten op een oppervlakte van 14.500 km2 en is het grootste park van Tanzania. Het Masai woord " serenget" betekent " eindeloze vlaktes".
' s middags hebben we hier al de 1ste game drive in het Ngorongoro conservation area en in het centrale deel van het Serengeti nationaal park. Het is een prachtig gezicht om kuddes giraffen, antilopen, zebra's, kamelen, struisvogels etc. rond te zien wandelen in de vrije natuur. Ook de vogels en de bomen, waaronder de acacia' s zijn prachtig. Op een speciale picknick plaats proberen we de inhoud van een lunchbox op te eten , maar daar krijgen we geen kans toe want maraboes en " black birds" proberen het van ons af te pikken. Zo grispte een black bird , vanuit de lucht , een stuk kip uit mijn hand en pikte in mijn vinger. We komen ook heel veel Masai mensen tegen die als herder(s) hun koeien en schapen hoeden. Zij wonen hier in communes die afgezet zijn met riet. Een van onze jeep krijgt een lekke band die onderweg vervangen wordt. Rond 16.30 uur komen we aan bij de Bush camping aan de Seronera campsite. Hier slapen we in gereedstaande tenten. Het avondeten wordt voor ons klaar gemaakt en opgediend in een hal, waar de insecten ons om de oren vliegen Mijn Duits slaapmaatje ligt al in bed als ik in onze tent stap, want ze voelt zich niet zo lekker. Het is hier een beetje fris aangezien het op 1500 meter ligt.

Dinsdag 16 Januari: Serengetii nationaal park:
Ik heb best goed geslapen. Toen ik vannacht moest plassen , ben ik maar achter de tent gaan zitten,, want de toiletten liggen op behoorlijke afstand en de kans op apen of wilde dieren tegen te komen is groot op deze camping. Na een koude douche en een goed ontbijt gaat onze gamedrive in het Serengeti n.p.beginnen. De hele dag worden we rondgereden in de jeep met open dak. Soms moet de jeep door flinke waterplassen rijden, die 3 dagen geleden zijn ontstaan a.g.v. de regen, want nu is officieel de korte regentijd in Tanzania. Maar vandaag is het een zonnige, warme dag. Ook nu komen we heel veel dieren tegen op " de eindeloze vlakte" nl. leeuwen, kudu's s, wilde beesten, antilopen, giraffen, olifanten, everzwijnen, hypo' s, chita' s , apen en leopards. En als klap op de vuurpijl zien we eerst hoe een chytah op een van de jeeps gaat liggen en daarna , samen met zijn broer, een antilope te grazen neemt. Heel spectaculair om dat " life" te zien !!! Ook zien we leopards in een boom liggen. Om 17.00 uur zijn we weer terug op dezelfde Bush/Seronera camping. De apen lopen in het rond en pikken alles wat er te eten valt.

Woensdag , 17 januari: Serengeti n.p;
Vandaag begint onze gamedrive om 8.00 uur na een koude douche en het ontbijt. De douches en toiletten zijn erg smerig in het Serengeti n.p. We rijden via Serengeti naar de rand van de Ngorongoro krater. Het hoogte punt vandaag is om een groep leeuwen te zien die rondom hun prooi, een buffel, zitten en liggen. We staan er met onze jeep met de neus boven op, en ze blijven gewoon liggen. Heel bijzonder ! Ook nu krijgen we tussen de middag een lunchbox. Daarna komen we weer heel veel Masai mensen tegen die niet toegelaten worden in het Serengeti NP. Het begint een beetje te regenen. Dit is op dit moment wel gunstig want de weg is erg stoffig. Rond 16.30 uur bereiken we de Simba campsite, aan de rand van de krater, die we morgenochtend inrijden. Op deze camping slapen we ook in geraadstaande tenten en gebruiken het avondeten in een grote hal. We kruipen we weer vroeg in de slaapzak, wel met de kleren aan want het is hier slechts 10 graden.

Donderdag 18 januari: Ngorongoro krater en daarna naar Arusha
Vannochtend om 4.00 uur gaat het regenen en het blijft een deel van de ochtend licht regenen. Dit is jammer aangezien daardoor de Ngorongoro krater in nevel is gehuld. Gelukkig klaart het in de loop van de ochtend wat op . De bodem van de krater bestaat vooral uit savanne en acacia's en het kratergat / caldera heeft een diepte van 610 meter en de bodem heeft een oppervlakte van ca. 260 km². Bijna alle grote Afrikaanse dieren komen voor in de krater: zebra's, gnoes, zwarte neushoorns, olifanten, leeuwen, jachtluipaarden, en nijlpaarden. De gnoe-populatie in de krater neemt niet deel aan de grote migratie tussen de Serengeti en de Masai Mara. Een opvallende afwezige is de giraffe , die door hun lange nek en lange poten de steile afdaling naar de bodem van de krater niet kunnen maken. Ook krokodillen, impala's, lierantilopen en oribi's komen niet in de krater voor. Hoogtepunt van vandaag is om een bevalling te zien van een antilope, waarvan het jong al na 20 minuten kon staan. Rond 13.00 uur verlaten we de krater weer en rijden na de lunch weer terug naar Arusha, waar we rond 18.00 uur weer aankomen op de camping nabij de Ndoro lodge. Hier vlug gedoucht, tassen gepakt en gegeten, want ik zou om 20.00 uur door Nathalie, eigenaresse van het vrijwilligershuis, opgehaald worden. Maar Nathalie verscheen niet en Allan, haar echtgenoot , was met 3 gasten op safari gegaan en had zijn mobiel uitgeschakeld. Aangezien ik alleen hun postbus adres had, kon ik hun niet bereiken en het was ook niet mogelijk om me door een taxi daar naar toe te laten brengen. Na speuren op internet, zagen we op Facebook een ander telefoonnummer van hun huis staan. Na 3 x bellen , nam Nathalie, eindelijk op. Ze had begrepen dat ze me vrijdagochtend ( dus de volgende dag,) om 8 uur ' s morgens op moest komen halen. Gelukkig was ze bereid om me alsnog om 21.30 uur op te picken op de camping en hoefde ik niet meer te slapen in de tent. Ik vul het enquête formulier van Nomad reizen in, geef de gids en chauffeur een fooi, neem afscheid van mijn medereiziger en rij met Nathalie en haar chauffeur naar het vrijwilligershuis in Tengeru, niet zover van de camping. Daar krijg ik een grote kamer met w.c. en douche, waar ik erg gelukkig mee ben. Het is een groot huis met ruime kamers. Zelf wonen Nathalie en haar man Allan en hun dochter van 1 jaar en hond in het huis direct achter het Vrijwilligershuis.

Vrijdag 19 Januari: Tengeru/ Arusha
Heerlijk geslapen in het grote 2 persoonsbed, al was het wel een beetje warm in de kamer. Het dienstmeisje heeft een ontbijt klaar gemaakt bestaande uit pannekoeken, toast en een banaan. Er wonen momenteel nog 2 andere vrijwilligers in dit huis, beiden uit Nederland. De een werkt hier als verpleegkundige, en is momenteel naar Serengeti n.p,, en de andere werkt in een weeshuis. Natasja leidt mij rond in het centrum van Arusha, zo' n 15 km hiervandaan, waar we de locale en Masai markt bezoeken. Ook gaan we langs bij het Mount Meru ziekenhuis waar ik een kijkje neem op de fysio. afd. en kennis maak met een paar van mijn collega's. Een groot contrast met de Nederlandse fysio. afd.. Maandag ga ik daar starten. Ik ben benieuwd ! Terug in het vrijwilligershuis in Tengeru heeft het dienstmeisje een lunch klaar gemaakt bestaande uit een grote schaal met vers fruit ( mango, papaja, ananas en watermeloen), verse sap en toast; lekker en gezond. Daarna ga ik in de omgeving wandelen. Het huis ligt aan een onverharde weg, waar diverse huisjes, winkeltjes, kerkjes en heel veel bananen bomen aanliggen. Ik hoor prachtig gezang vanuit een kerk en loop daar naar binnen. Een kerkkoor is daar aan het oefenen. Er komt een jongen naast mij zitten, met de naam " good love". Hij vertelt dat hij pas afgestudeerd is als zang en dansleraar en kinderen daarin les geeft. Hij laat mij de school zien met verschillende klassen, de nieuw aangelegde visvijver en andere gebouwtjes waar mensen aan het zingen en dansen zijn: geweldig dwepend die Afrikaanse muziek. ' s Avonds maak ik kennis met de vrijwilligster die in het weeshuis werkt. Het avondeten bestaat uit rijst en bonen.

Zaterdag, 20 januari, Tengere / Arusha:
Na het ontbijt (idem gisteren) ga ik met de auto naar de moeder van Nathalie, waar ze haar dochtertje dumpt zodat ze haar handen vrij heeft om andere dingen te doen. Daarbij komt dat het kind alleen bij haar moeder wil eten en niet bij haar. Haar moeder, een forse Afrikaanse vrouw, woont in een buitenwijk van Arusha in een leuk huis samen met 2 zonen ( de jongste heet " haleluja"). Daarna gaan we nog het Meru district ziekenhuis bezoeken, wat dichter bij het vrijwilligershuis ligt. Mogelijk is dat mijn nieuwe werkadres, want ik realiseerde me dat de vrijwilligersorganisatie sprak over een " ziekenhuis op loopafstand ". Helaas krijg ik daar niemand te spreken omdat het weekend is. Maandag ga ik er weer naar toe en zal ik een beslissing moeten nemen waar ik ga werken namelijk in het grotere Mount Meru hospital of het kleinere Meru district hospital. Na de lunch, bestaande uit vers fruit, idem gisteren, loop ik naar de locale markt. Hij is vrij groot waar fruit ( met o.a. hele grote trossen groene bananen), groenten en tweedehands schoenen en kleren worden verkocht. Iedereen begroet mij met : blanke =mzungu of hallo = jambo of welkom =karibu In het Swahili. Daarna loop ik door naar het Mount Meru hospital, omdat ik wil weten of dat loopbaar is als ik daar vanaf maandag ga werken. Ik doe er precies 2,5 uur over en ook weer 2,5 uur terug. Dus voor 1 of 2x per week is het misschien haalbaar, maar zeker niet elke dag. Maar er rijden ook micro busjes =dala dala' s, tussen het vrijwilligershuis en het ziekenhuis, maar die zijn vaak overvol. Om 18.30 uur ben ik weer terug in huis. Daar ontmoet ik André en Jarek weer met wie ik een groot deel samen gereist heb met de truck vanuit Kaapstad tot Dar es Salaam, en daarna hebben zij een eigen route genomen naar Arusha. De twee jongens hebben samen met Louise, de verpleegkundige, en Allan de contactpersoon van het vrijwilligershuis, de Serengeti safari gemaakt. En morgen gaan Jarek en André verder reizen naar Kenia en Oeganda. De onderkant van mijn voeten doen pijn van de lange wandeling en ik neem na het avondeten een koude douche. Jammer dat mijn kamer zo warm is, er is geen airconditioning en ik durf met licht aan niet het raam open te zetten i.v.m. muggen.

Zondag, 21 januari, Tengeru / Arusha:
Vanochtend een kerkdienst bijgewoond in een Evangelische kerk aan de overkant van het vrijwilligershuis. De pastoor en enkele helpers nodigden mij voor de kerkdienst eerst uit in een kamertje achter de kerk en boden me thee met melk aan. Daarna was er een dienst van meer dan 2 uur. Af en toe sprak hij me toe in het Engels en een buurvouw vertaalde het soms in het Swahili. Opvallend was dat hij mensen , namens god, ook genas van hun nek en schouderklachten, maar dat hij ook geesten uitdreef, waarbij de mensen soms hysterisch schreeuwden en op de grond belandden. 's Middags ben ik hier in het achterland gaan wandelen. Iedereen begroet je. En een mevrouw nodigde mij uit in haar huis. Haar 2 kinderen van 18 en 12 jaar spraken wat engels. Ze waren arm, hadden geen licht / electriciteit, haar man was zakjes met gedroogde visjes aan het dichtschroeien middels een brandende kaars. De gedroogde visjes verkocht hij op de locale markt. Ze vonden het geweldig dat ik bij hun binnenkwam en ik ook om te zien hoe zij leefden.

Maandag, 22 januari:Arusha/Tengeru:
Na het ontbijt, loop ik met Allan naar het Meru district hospital. Iemand van de administratie staat me te woord, maar er is geen fysiotherapeut aanwezig. Er staat alleen een tent die gedoneerd is en gebruikt wordt voor fysiotherapie.Het is me niet duidelijk of er zo wie zo fysio. wordt gedaan. We spreken af dat zij mij belt wanneer er meer duidelijkheid is. Daarna ga ik met de dala dala ( minibusje) voor 500 shilling ( €0,20) naar het grotere Mount Meru hospital. Bij de administratie moet ik eerst mijn business visum en mijn diploma fysiotherapie en Big registratie laten zien, voordat ik mag beginnen. Daarna leidt Flora, hoofd fysio. me rond. Het is een ziekenhuis bestaande uit diverse aparte gebouwen, met 450 bedden, kinderafd., verloskunde, aparte mannen en vrouwen afd,, chirurgie, orthopaedie, psychiatrie, oogheelkunde, tandheelkunde en een medische afd. waar patiënten met allerlei afwijkingen liggen ( T.B.C., diabetici, hoge bloeddruk, hart- vaat problemen en interne klachten). Op de zalen staan zo'n 20 bedden. Ik ben , geloof ik, aan alle dokters en verpleegkundigen e.a. personeel voorgesteld en iedereen was erg vriendelijk. Alle medewerkers van het ziekenhuis zijn verzekerd omdat zij werken voor de overheid / Government, en de patiënten betalen een laag bedrag voor elke behandeling. Ze betalen met een ziekenhuis pas waarop ze geld hebben gestort. Zo kost een fysio. behandeling 10.000 shilling = ca. € 4,-.. Sinds 2 jaar staat er op elke afdeling een computer. Er is ook ingesteld dat elk hoofd van een bepaalde afd. ook toezicht houdt op 2-3 andere afdelingen: Zo controleert Flora de keuken en de wasafdeling of ze naar behoren hun werk doen. Maar ik vraag me af of het personeel hard werkt want ik zag ze meer zitten en praten dan dat ze aan het werk waren. Ook de keren dat ik op de fysio. afd. was zag ik geen bedrijvigheid. Maar misschien is mijn oordeel voorbarig, ik zal het in de komende weken zien. Om 13.30 uur verlaat ik het ziekenhuis en ga met Allan de stad in. Hij moet naar de bank en pillen gaan halen bij de apotheek want de dokter had de diagnose gesteld dat hij malaria had en hij klaagde over hoofdpijn. Hij zegt zelf dat hij dat mogelijk in Dar es Salaam of in het Serengeti n.p. heeft opgelopen want er schijnt geen malaria meer voor te komen in Arusha ( voor alle zekerheid blijf ik toch maar mijn malaria pillen slikken)

Dinsdag, 23 januari: Arusha/ Tengeru:
Vanochtend voor het eerst met de daladala naar het ziekenhuis gegaan. Ik kwam wel 20 min. te laat omdat het dienstmeisje wat laat met het ontbijt was en de daladala er langer over deed dan ik verwacht had ( hij stopte overal om mensen in- en uit te laten) Ik heb al een paar patiënten kunnen behandelen waaronder een oudere dame met een halfzijdige verlamming, de moeder van een arts uit het ziekenhuis met rug en beenklachten en een stafmedewerkster met nek- schouderklachten ( cervico radiculopathie). Gelukkig krijgen de meeste patienten oefentherapie of houdingsinstructies en slechts heel weinig apparatuur m.u.v. tens en een nektractie. ( i.t.t. India en Nepal). Ik heb nog geen zicht hoe de collega' s werken want als ik bij hun ging staan , als ze een patiënt behandelden, lieten ze me vaak alleen en ging ik uiteindelijk maar verder met de behandeling. Maar Flora, met wie ik goed kan opschieten, is wel een gekwalificeerde fysio. In veel gevallen kon ik wel met de patiënt of hun metgezellen in het Engels praten en soms vroeg ik aan hun de vertaling in het Swahili zodat ik er zelf ook nog iets van leerde. Om 13.30 uur zat mijn taak erop en liep ik naar de grote weg om de daladala terug naar huis te nemen. Een van de artsen , aan wie ik gisteren was voorgesteld, kwam achter me aan gerend en vergezelde mij. Toen ik bij de halte vroeg naar de daladala richting Sanawari, stuurde ze mij de verkeerde kant op. Toen heb ik alsnog maar besloten om weer terug naar huis te lopen. Het is wel een heel eind ( 13 km in 2,5 uur) maar het is mooi weer en je ziet veel mensen en gebeurtenissen onderweg. Om 16.00 uur was ik thuis en kreeg alsnog de verlate fruit lunch. Het wifi bereik is in huis heel wisselend, meestal heb ik ' s ochtends wel internet, maar ' s middags en ' s Avonds niet, doch gisteren avond had ik wel weer bereik.

Woensdag 24 januari, Arusha/ Tengeru:
Vanochtend weer met de daladala naar het ziekenhuis gegaan en nu was ik op tijd namelijk om 9.00 uur op de fysio.afdeling. Op woensdag worden geen poliklinisch patienten fysiotherapeutisch behandeld en ben ik met fysiotherapeut Patrick de kliniek ingegaan. Hij behandelt de orthopedische patiënten. Zo heb ik vanmorgen een jongen gezien die na een val van een hoogte een nekletsel had opgelopen en daardoor een verlamming van zijn handen op had gelopen. En een man met fracturen van zijn linker bovenarm en rechter bovenbeen met externe fixatie. Er vindt goed overleg plaats met de artsen en ze noteren alles wel in een papieren status, dus dat ziet er goed uit. Daarna ging Patrick zijn eigen thuispatiënten doen in de baas zijn tijd. Vervolgens een andere fysio. geholpen bij de voorbereiding van een presentatie over lage rugpijn die hij a.s. vrijdag moet houden voor artsen. Om 12.30 uur naar huis gelopen, op blaren !. Onderweg Swahili geleerd. Op een gegeven moment kreeg ik gezelschap van David, een jongen van 25 jaar die zijn universitaire opleiding voor architectuur 2 jaar geleden afgerond heeft. Hij probeert van alles maar het lukt maar niet om een baan te krijgen. Hij heeft ook 3 boeken geschreven maar niemand helpt hem om de boeken te drukken en uit te geven. Het is heel frustrerend om hier hogerop te komen.

Donderdag 25 januari, Arusha/ Tengeru:
Langzamerhand kom er al een bepaald ritme in mijn week / dag indeling. 6.30 uur ochtendgymnastiek, emails en nieuws lezen op mijn tablet als er tenminste internetverbinding is, 7.45 uur ontbijt, 8.15 uur met de daladala naar het ziekenhuis, van 9.00- 13.00 uur klinische of poliklinische patiënten behandelen, van 13.00-15.30 uur wandelen naar huis, 15.45 uur een verlate fruit lunch, daarna lezen - schrijven of praten , 18.15 uur avondeten, en daarna lezen- praten etc. en rond 21.00-21.30 uur ga ik slapen.
Maar zaterdags en zondags ben ik vrij.
Vandaag ga ik met een neef van Allan, keffin van 20 jaar, bij zijn moeder op bezoek die hier in de omgeving woont. Ik vind het leuk om de thuis situatie te zien van de Tanzanianen. Keffin is een beetje de chauffeur in huis en wordt door Allan opgeleid tot safari gids.We
lopen binnendoor via onverharde paden, tussen de bananenbomen, koffiestruiken en de erven van de mensen, leuk om te zien. Zijn ouders wonen in een eenvoudig huisje met een stuk land waar ze zelf o.a. tomaten verbouwen en schapen houden. Ik moet nog een keer terugkomen want dan wilt zijn moeder een locaal gerecht voor me klaar maken.

Vrijdag 26 januari, Arusha/ Tengeru:
Vandaag ben ik wel naar het ziekenhuis geweest, maar geen patiënten kunnen behandelen.Op vrijdag worden alleen de klinische patienten behandeld. Ik zou meelopen met Flora die de medische afdeling doet. Daar lagen 2 patiënten met T.B.C., die nog open wonden hadden die besmettelijk waren, waardoor we ze nog niet mochten behandelen. Toen heb ik Flora maar geholpen bij opzoeken en lezen van informatie op de computer over een cursus waarvoor ze zich had ingeschreven op de Universiteit van Wageningen over voedingsleer. Hiervoor moet ze wel een financiële beurs aanvragen wat niet zo makkelijk is. Maar de computer was ook heel traag en er was geen mogelijkheid om de formulieren te printen, dus al met al kost het je een zee van tijd en raak je hiervan een beetje gefrustreerd. Op de terugweg viel er een flinke regenbui. Gelukkig had ik mijn poncho meegenomen, maar desondanks moest ik even schuilen want het kwam met bakken uit de lucht. De goot naast de weg veranderde in een kolkende rivier. Maar na 20 min. hielt het weer op en kon ik weer doorlopen. Daarna was het een stuk koeler. We eten vanavond rijst met bruine bonen. Ik heb gevraagd of we wat vaker groenten erbij kunnen eten want anders komen we tekort aan de juiste voedingsstoffen. ' s Avonds loop ik met het dienstmeisje naar haar kamer, welke op 1,5 km afstand van het vrijwilligershuis ligt. Hiervoor betaalt ze omgerekend $15 . Daarna neem ik nog een kijkje bij de buren, die " manda' s" buiten aan het bakken zijn. Dit zijn een soort oliebollen die ze hier als ontbijt eten. Ze verkopen ze aan andere buren en aan het kleine winkeltjes op de hoek.

Dit zijn weer mijn belevenissen van de afgelopen 2 weken.
Helaas is het weer een heel boek geworden.
Ik probeer ook mijn geselecteerde foto' s te uploaden op mijn website. Hopelijk lukt het, anders komen ze er een andere keer op.

Groetjes van Francine