6 de verslag; Tanzania,van 20 febr. t/m 4 maart - Reisverslag uit Arusha, Tanzania van Francine Bleeker-Schutte - WaarBenJij.nu 6 de verslag; Tanzania,van 20 febr. t/m 4 maart - Reisverslag uit Arusha, Tanzania van Francine Bleeker-Schutte - WaarBenJij.nu

6 de verslag; Tanzania,van 20 febr. t/m 4 maart

Door: Francine

Blijf op de hoogte en volg Francine

05 Maart 2018 | Tanzania, Arusha

Hallo allemaal,

Hier is dan mijn laatste verslag uit Afrika (Tanzania) Ik heb het er erg naar mijn zin gehad Lees mijn belevenissen maar.

Woensdag, 21 februari: Arusha/ Tengeru:
Ook vandaag heb ik nog spierpijn van de Mount Meru trekking, maar al minder dan gisteren.
Nadat ik een aantal foto's van mijn camera gedownload had voor mijn weblog, begon mijn camera kuren te vertonen: heel vervelend !
In het centrum van Arusha vinden we een fotozaak die er naar gaat kijken. Hopelijk kan de camera tegen een redelijke prijs gerepareerd worden.
Ik ga ook bij het reisbureau langs om een deel van de Kilimanjaro trekking te betalen. Het andere deel moet ik zaterdag aan de gate middels een creditcard betalen. Uiteindelijk gaat David en ik bij een restaurant wat drinken. Hier zitten veel mzungu' s die gebruik maken van het lokale wifi. David heeft wat Tanzaniaanse muziek van zijn laptop op mijn USB stick gezet, waar ik thuis ook van kan genieten. Inmiddels is het al weer 15.30 uur als we de daladala naar huis nemen. Ik koop op de markt van Tengeru nog een waterfles want zowel tijdens de Mont Meru trekking als tijdens de Kilimanjaro trekking is het niet toegestaan om plastic weggooi flesjes te gebruiken. Hierop staat een hoge boete. De kok van de safari's kookt vanavond voor ons in het vrijwilligershuis want Manka moest naar een begravenis. We zitten weer gezellig met drie vrijwilligers aan tafel.

Donderdag 22 februari;
Ook vandaag weer veel problemen met de WiFi in het vrijwilligershuis. Ik kom niet verder dan het uploaden van 5 foto' s bij mijn vorige verslag. Heel frustrerend. Ook kan ik hierdoor David niet bereiken . Om toch maar nuttig bezig te zijn ga ik mijn rugzak voor de Kilimanjaro maar vast inpakken , een stukje wandelen en genieten van het koortje wat buiten de kerk aan het repeteren is.

Vrijdag 23 februari;
Nog steeds geen internet in huis. Hoe kan ik David bereiken want ik heb zijn telefoon nummer niet genoteerd. Hij weet namelijk in welke winkel ik mijn fotocamera heb achtergelaten . De eigenaar zou David namelijk bellen of de camera wel of niet gemaakt kan worden. Ten einde raad ga ik met de daladala naar het reisbureau waar ik mijn Kilimanjaro trekking geboekt hebt, want daar hebben ze David' s telefoon nummer genoteerd. Maar zij krijgen David ook niet te pakken omdat David zijn simkaart uit zijn telefoon had gehaald en in zijn laptop had gedaan omdat hij een message van mij verwachten. Onverrichte zaken ben ik toen maar weer naar huis gegaan. Gelukkig had ik het telefoonnummer van het vrijwilligershuis bij het reisbureau achtergelaten, waardoor David me op een gegeven ogenblik zelf opbelde. Toen zijn we met zijn motor naar de fotozaak in Arusha gereden. Helaas kon mijn foto camera niet gemaakt worden op korte termijn omdat de lens niet meer goed functioneerde. Daarna op zoek gegaan naar een nieuwe camera, maar uiteindelijk een tweedehands smartphone van het merk Huawei gekocht waarmee ik in ieder geval foto's tijdens de Kilimanjaro trekking kan maken .

Zaterdag t/m donderdag : 24 februari t/m 1 maart; De Kilimanjaro trekking:
Zaterdag ben ik met de auto van het reisbureau naar Moshi gebracht ( 1,5 uur rijden) en daar vandaan naar de Machame Gate, waar de administratieve afhandelingen plaats vinden voor mijn Machame of Wisky route waarvoor ik gekozen heb omdat deze de mooiste route zou zijn. Uiteindelijk moet ik daar tot 13.00 uur wachten voordat ik met gids Moses van start kunnen gaan. Mijn grote rugzak, de tenten en de kookspullen worden gedragen door de porters. Voor onderweg krijg ik een lunchpakketje mee. Onderweg ontvang ik veel complimenten over mijn loopstijl want dat verwachten ze niet van een vrouw van 68 jaar ( de meeste lopers zijn onder de 45 jaar). We passeren een regenwoud met prachtige bomen en na 4 uur lopen ( ca. 11 km , 1200 m.stijging ) bereiken we de Machame camping op 3010 m. hoogte.Hier overnacht iedereen die de Machame route loopt. Ik slaap in een eenpersoons iglo tent en de 2 porters- gids+ kok in een andere tent . Daarnaast wordt er een kook en braad tent opgezet die gedeeld wordt met een ander groepje.. Het contact met andere lopers is heel leuk. Elke dag krijg ik drie maaltijden, de ene keer is het wat lekkerder dan de andere keer. Aangezien de nachten koud zijn ( hoe hoger hoe kouder) slaap ik met de kleren aan in mijn slaapzak. De tenten staan vrij dicht op elkaar waardoor het erg gehorig is en ik met oordoppen moet slapen. ' s Nachts plas ik liever naast de tent aangezien de w.c.' s meestal op afstand liggen, niet verlicht zijn, en bestaan uit een gat in de vloer, zonder spoelsysteem. Dus je kunt je voorstellen dat het daar erg vies is en stinkt !

Zondag ochtend, na het ontbijt, gaan we om 8.00 uur weer van start. We lopen van de Machame camping op 3010 m hoogte naar de Shira camping op 3840 m. hoogte.Deels gaat deze pittige tocht van ,5,5 km door een regenwoud en via rotsen, maar het uitzicht op de omliggende bergen, waaronder de Mount Meru , is prachtig. Wel is het jammer, maar ook wel logisch, dat er zoveel porters dezelfde route lopen ( soms is de verhouding 4-5 porters tot 1 toerist), want daardoor is het soms erg druk op de wandelroute. Het is ongelooflijk hoeveel de porters moeten sjouwen, namelijk een tent op hun hoofd en een grote rugzak op hun rug ! Er wordt aangegeven dat men 5 uur over doet om naar de Shira camping te komen , maar ik doe het in 3,5 uur. Meestal is het tot 11.00 uur zonnig waardoor je in korte broek en T shirt kunt lopen, en daarna raakt het bewolkt en gaat de wind opzetten, en rond 14.00 uur begint het te regenen. Meestal bereik ik gelukkig droog de tent en kan ik hierin uitusten terwijl de regendruppels op het tentdoek vallen. Na het uitwisselen van elkaars ervaring en het avondeten gaat meestal iedereen rond 20.00 uur slapen. Ook nu is het koud, ondanks al mijn kleding ( zelfs mijn regenbroek aangedaan) en de grond is hard want het matrasje waarop ik lig is erg dun.

Maandag wandelen we van de Shira camping ( 3845 m.) naar de Lava toren op 4600 m. In verband met de acclimatisatie lopen we over de westelijke bres naar beneden ,waar prachtige cactussen groeien, en bereiken om 13.30 uur de Barranco camping op 3960 m. Nu hebben wij er 5,5 uur over gedaan i.p.v. 8 uur over een afstand van ca.11 km. Deze camping ligt schitterend in een vallei en is omgeven door de steile Barranco muur. Aan het eind van de middag gaat de zon weer schijnen en is de lucht helder blauw boven de met sneeuw bedekte Kilimanjaro: prachtig !!!!
Ik spreek leuke mensen b.v. een Duitser van 55 jaar die triatlons en marathons loopt en na de Kilimanjaro trekking ook nog de African run gaat lopen, en een Nederlands stel van in de 40 die van plan zijn om vervroegd met pensioen te gaan zodat ze ,net als ik, vrijwilligers werk kunnen doen en wereldrejzen kunnen maken: en een Australische vrouw die op haar 70 ste verjaardag bedacht om de Kilimanjaro te gaan beklimmen: geweldig !. Ze loopt langzaam , maar gestaag, door en doet er een paar dagen langer over.

Dinsdag, na een ontbijt bestaande uit een pannekoek, brood met gebakken ei en pindakaas krijg ik een klein bakje met warm water om mijn gezicht te wassen en mijn tanden te poetsen. Dus lekker fris verlaten we de steile Great Barranco muur: het is een flinke klim over rotsen van 1 uur. We passeren onderdoor de Heim en Kersten Glaciers. Daarna gaat het " up en down" naar de Karranga vallei. Dit is de laatste stop voor vers water. Dit water mag alleen gebruikt worden om te drinken en om het voedsel te bereiden , dus vanaf hier krijg ik ook geen teiltje met water meer om mijn gezicht te wassen. Daarna is het nog 2 uur steil omhoog over steenslag naar de Barrafu camping. In totaal hebben we vandaag 8,5 km gelopen waarover ik 5 uur heb gedaan i.p.v. de aangegeven tijd van 8 uur. We bereiken de camping eerder dan de porters. Nu gaat ook mijn tablet kuren vertonen waardoor ik hiermee geen foto's meer kan maken. Gelukkig heb ik nog mijn tweedehands telefoon.

Woensdag nacht om 12.00 uur word ik gewekt en krijg een kop koffie en een paar koekjes. En om 1.00 uur ' s nachts begint de steile klim naar de top van de Kilimanjaro. Het is behoorlijk koud. Ik heb 3 lagen kleding aan : thermo shirt en broek, afritsbroek en daarover nog eens een regenbroek, T shirt, vest, fleece jack en dons jack, muts en handschoenen. Middels een koplamp volg ik mijn gids. Het is erg zwaar door de stijging van 1291 m. en de ijle lucht op die hoogte. Desondanks passeer ik heel wat mensen die nog langzamer lopen dan ik. Net voor zonsopgang ( 6.25 uur,) bereik ik de krater rand bij Stella Point op 5739 m.. Daarna is het nog een half uur lopen, over sneeuw, naar de Uhuru piek op 5895 m. Hier zien we spectaculaire ijskliffen binnenin de krater. Op de Uhuru piek is het ontzettend koud. Ik kan bijna geen foto's maken doordat mijn bijna handen bijna bevroren zijn. Na een half uur hier vertoeft te hebben lopen we bergafwaarts terug naar de Barrafu camping. Daar aangekomen spreekt een Nederlands sprekende vrouw me aan omdat ze gevallen is en vermoedt dat ze haar rib heeft gebroken. Zo goed en zo kwaad als mogelijk heb ik haar geholpen, waarvoor ze erg dankbaar was. Na het nuttigen van soep met aardappelen , gaat de tocht om 12.15 uur verder bergafwaarts naar de Millennium camping. Hier begint het flink te regenen waardoor de onverharde route verandert in een aflopende rivier met stenen. Het is flink oppassen geblazen om niet onderuit te gaan. Tegen 17.00 uur bereiken we dan uiteindelijk de Mweka camping. Ondanks de regenkleding zijn mijn gewone kleren toch nog nat en vies geworden. De tent hebben ze opgezet onder bomen die na blijven druppelen. Zelfs de binnenkant van de tent is nat waadoor alles koud en klam aanvoelt !

Donderdag is de laatste dag van de Kilimanjaro trekking. Na het eten van 2 pannekoeken gaan we al om 7.30 uur met het laatste deel van de tocht beginnen. Ook nu was de weg wat modderig en glad. Desondanks rennen de porters naar beneden. Helaas gaan ook zij wel eens onderuit en moeten per brancar afgevoerd worden. We gaan door hetzelfde regenwoud als op de heenweg. Om 11.00 uur bereiken we de Mweka Gate , waar ik een certificaat ontvang omdat ik de Kilimanjaro top bereikt heb. Na 1,5 uur wachten op een taxi, rijden we terug naar Moshi en daarna met de snelbus naar Tengeru. En om 15.00 uur ben ik weer thuis en kan ik weer genieten van de fruitlunch van Manka. Daarna al mijn vuile was in de week gezet en mezelf afgeschrobt onder de douche. Wat was dat weer heerlijk. En niet te vergeten slapen in een zacht, warm en groot bed, wat een zaligheid !

Conclusie: Ik heb genoten van de Kilimanjaro trekking. Vooral de 5e dag was zwaar waarop we eerst naar een top moesten lopen en daarna weer helemaal naar beneden. Maar de andere dagen viel het wel mee.
Jammer is wel dat er zoveel porters voor je voeten lopen. Ook de koude nachten in de tent zijn zeer onaangenaam. En praat me niet over de smerige toiletten en de afwezigheid van douches. Maar als je dit kunt weerstaan dan is het genieten !!!

Vrijdag, 2 maart:
Mijn ener laatste dag in Arusha/ Tengeru heb ik besteed aan het ophangen van de was in het zonnetje, bijpraten met de andere vrijwilligerster, koffer inpakken en het goed instellen van mijn tweedehands smartphone. Daarna heb ik David geld gegeven waarmee hij volgende week al kan starten met de opleiding tot berggids in Moshi. Eindelijk kan hij werken aan een toekomst, al is dat onder zijn niveau. Hiermee kan hij in ieder geval geld verdienen en t.z.t. iets voor zichzelf beginnen.

Zaterdag 3 maart.
Om 14.00 uur neem ik vanuit Arusha de bus naar Nairobi. Hij zet me om 20.00 uur af bij de luchthaven in Nairobi. De hele nacht zal ik hier moeten zitten want morgenochtend om 5.30 uur vertrekt het vliegtuig pas naar Nederland. Hopelijk vliegt hij op tijd want ik heb op Schiphol maar een overstapltijd van 2 uur voor het vliegtuig wat me brengt naar Kathmandu in Nepal.

P.S. helaas heb ik de vlucht naar Kathmandu gemist en zit ik zolang bij mijn broer in Zoetermeer . Hopelijk kan ik weer gauw vertrekken want ik vind het behoorlijk koud in Nederland.! Maar de boterhammen met kaas smaakte weer heerlijk !

P.S. Het is goed om nu weg te gaan uit Tanzania, want afgelopen nacht heeft het heel hard en lang geregend. Het regenseizoen begint nu !

Groetjes van Francine

  • 05 Maart 2018 - 12:50

    George:

    Jemig Francine, wat een avontuur. Je foto's zijn prachtig, ondanks tegenslagen met je camera en je tablet. Tja, het is wel koud in Nederland, maar je bent wel wat gewend, lees ik. En hier heb je ook nog een warm huis i.p.v. een natte tent.
    Sinds gisteren ie de lente hier begonnen. Ans en ik hebben nog op een terras gezeten, terwijl het de dag ervoor nog flink vroor. Je bent precies op het juiste moment vetrokken uit Tanzania en aangekomen in Nederland.
    Rust goed uit en geniet na van je prachtige ervaringen.

    Groetjes,

    George

  • 05 Maart 2018 - 13:44

    Gerke:

    Hoi Francine,
    Leuk om je belevenissen te lezen! Hopelijk kan je gauw door naar Nepal ( met een nieuwe camera:).
    Hartelijke groet van Gerke

  • 05 Maart 2018 - 15:49

    Janny:

    Wat een belevenissen allemaal weer en fijn dat je er zo van kan genieten. Nog veel succes met de vervolg reis. Groeten uit IJsselstein met nu weer een aangename temperatuur.

  • 06 Maart 2018 - 19:00

    Ria:

    Inderdaad doe je max-veel voor je leeftijd! Maar je geniet volop zo te lezen en best prima toch om tussendoor even in NL te zijn? Fijne reis verder en blijf schrijven!

  • 18 Maart 2018 - 11:32

    Nardy:

    Zo Francine,
    Ik ben wat laat met het lezen.
    Heb dus begrepen dat je een nachtje lekker droog geslapen hebt.
    Zo slecht is Nederland niet he?

    Je zult nu wel op plaats van je bestemming zijn.
    Ben je niet doodmoe van alle belevenissen?

    Hier is het weer even winter en dat half maart.
    Verder met je huis alles in orde voor zover ik kan zien.

    Ik hoor weer van je.
    Geniet,
    Nardy

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Tanzania, Arusha

nog thuis

Het is zover, ik ga weer op reis. Heerlijk om de koude, natte en donkere dagen achter me te laten.
Op 7 december vlieg ik naar Kaapstad. Daarvandaan reis ik met een truck, met nog 10 anderen, door Zuid Afrika, Namibië, Botswana, Zimbabwe, Zambia, Malawi en Tanzania.
In Tanzania ga ik 1 maand werken als vrijwillige fysiotherapeut in een ziekenhuis in Arusha en de Kilimanjaro beklimmen.
Daarna vlieg ik door naar Nepal om ook daar weer mij dienstbaar te maken in het vertrouwde Orthopedische ziekenhuis.
En last but not least ga ik 14 dagen in groepsverband naar Israël en Jordanië.
Dus het wordt weer een hele reis en 28 april hoop ik weer fris en gezond te landen op Schiphol.
En dan is het weer lente in Nederland: langer licht, het zonnetje, de groene bomen en de bloemen !
Maar voordat het zover is kunnen jullie mijn belevenissen lezen en zien op mijn weblog: tenminste als ik daar een goede internet verbinding heb.
Voor mij is het ook altijd leuk om iets van jullie te horen en dat kan door een reactie te schrijven op mijn blog of door mij een e-mail te sturen op mijn gewone mailadres.
Bij deze wens ik jullie alvast hele fijne feestdagen en een goed en gezond 2018 .

De groeten van Francine

Recente Reisverslagen:

27 April 2018

Verslag 9A, Israël & Jordanie bijzonderheden april

27 April 2018

9de reisverslag, Israël & Jordanië, 13-28 april '1

11 April 2018

Nepal, 8ste verslag, van 14 tot 13 april 2018

23 Maart 2018

7de verslag, Nepal: van 5 t/m 23 maart 2018

05 Maart 2018

6 de verslag; Tanzania,van 20 febr. t/m 4 maart
Francine

Reislustige gepensioneerde fysiotherapeut

Actief sinds 01 Dec. 2017
Verslag gelezen: 314
Totaal aantal bezoekers 9826

Voorgaande reizen:

07 December 2017 - 28 April 2018

nog thuis

Landen bezocht: