2de verslag, Nam,Botswan ,Zimbabwe, 17 t/m 29 dec.

Hallo allemaal,

Inmiddels zitten we in Zimbabwe, bij de Victoria watervallen. Vanaf morgen stappen we over op een andere truck die ons van Zimbabwe naar Nairobi brengt in de komende 3 weken.
Het is een geweldige reis met veel safari's s, watervallen en boottochten. Soms maken we wel lange reisdagen, maar gelukkig is de truck zodanig comfortabel dat je kunt lezen, schrijven,praten, slapen etc
Lees hieronder maar wat ik vanaf 17 december beleefd heb.

Zondag 17 dec.: Van Swakopmund naar Spitzkoppe in Namibië;
Gisterenavond is het mij gelukt om mijn 1ste verslag op mijn website te zetten. Dit is eerder dan ik van plan was , maar hier in Swakopmund heb ik internet bereik en het is elke keer maar afwachten of dit ook bij de volgend stop(s) aanwezig is. Maar vanochtend probeerde ik ook de bijbehorende foto' te uploaden op mijn blog, doch dat lukte weer niet: balen ! Dus het thuisfront moet nog eventjes wachten op de foto' s.
Na de lunch vertrekken we om 13.00 uur richting Spitzkoppe . Voor een deel rijden we over de Skeleton kust weg: dit is een 40 km brede droge en kale kuststrook. Het is bezaaid met duizenden scheepswrakken. Zeelui die de kust levend wisten te bereiken hadden in de woestijn geen kans om te overleven. Oorspronkelijk komt de naam Skeleton Coast (geraamtekust), van de botten die op de stranden achtergebleven zijn door walvis operaties en de zeehondenjacht, maar een aanzienlijk deel van deze botten was wel degelijk van mensen afkomstig en de tocht langs deze kust werd door menig zeeman terecht gemeden.
Tevens passeren we zoutvlaktes, waar zout wordt gewonnen.
Verderop groeien lychens , dit zijn korstmossen die alleen hier, in juni bloeien.
Rond 16.30 uur arriveren we in Spitzkoppe. Dit is een groep van graniet pieken in de Namibwoestijn. De hoogste piek steekt 700 meter boven het omliggende landschap uit en de top ligt op 1.784 meter boven zeeniveau. In deze mooie omgeving zetten we onze tenten op. Hier moeten we ons behelpen met een w.c. pot in de woestijn en onze fles met water om ons te wassen en tanden te poetsen.
Hier maken we met een locale gids / bosjesman van de Sam stam, een wandeling naar mooie rotstekeningen van wilde dieren bij Bushman's Paradise. Hij vertelt hoe de locale stammen hier vroeger leefden b.v. een jongen moest zich eerst bewijzen dat hij sterk genoeg was om een vrouw te onderhouden door in z'n n eentje b.v. een gemsbok te doden, voordat hij met z'n liefje mocht trouwen.
Er bestaat een mogelijkheid om buiten te slapen , midden en op de spitse bergen. Ik was van plan om dit te doen, maar bij bedtijd was het bewolkt en geen sterren zichtbaar en donker, en ik had toen geen zin om te gaan slepen met mijn matras en slaapzak e.a. spullen. Dus ik heb gewoon in mijn tent geslapen.

Maandag 18 december: van Spitzkoppe naar Outjo:
Weer vroeg op, om 5.45 uur, want het wordt weer een lange reisdag in Noordelijke richting naar Outjo, waarbij we in totaliteit 540 km afleggen over onverharde wegen in de woestijn. Vandaag begin ik met het slikken van mijn malaria pillen, 1 dag voor het Etosha nat. park, waar malaria schijnt te heersen.
Onze eerste stop is bij een supermarkt in Uis waar velen van onze groep nog koekjes, snoepjes, cola, chips e.a. versnaperingen kopen als aanvulling van de maaltijden
Daarna stoppen we in Kamanjak, bij een nederzetting waar vrouwen van de Herero stam hun zelfgemaakte poppetjes, kussens en sieraden verkopen om zodoende hier in de woestijn te overleven. Sommigen hebben lange sierlijke jurken aan met een karakteristiek hoofddeksel ( zie foto) en vrouwen van de Himba' stam hebben een ontbloot bovenlijf, waardoor ze fotogenieker worden. De meeste Hereros zijn boeren. Aan het aantal geiten en schapen kun je zien hoe rijk ze zijn. Hoe rijker ze zijn hoe meer vrouwen ze erop na kunnen houden. We vervolgen onze route via de Ruacana weg, die doorloopt tot in Angola. Er vallen een paar regendruppels, niet meer. Hier zouden ze er blij mee zijn want het heeft vanaf april niet meer geregend. We bezoeken een dorpje waar 50 mensen van de Himba' stam wonen in rieten hutjes. Dit zijn locale semi Nomaden die afkomstig zijn uit Noord Namibië. Als ze 10 jaar zijn worden de 2 voorste tanden van het ondergebit er met een steen uitgeslagen waardoor ze levenslang herkenbaar zijn als Himba'. Himba' vrouwen, hebben ook een ontbloot bovenlijf. Ze wassen zich nooit, maar smeren hun lichaam in met een combinatie van kruiden, vet en olie waardoor de huid een bruin- rode kleur krijgt. Vieze lichaams geurtjes worden verdreven door geregeld uit te hangen boven een vuurtje en zo uitgerookt te worden.. De kinderen dragen het haar vaak in 2 of meerdere vlechten naar voren en de vrouwen hebben staarten van klei en touw wat ingesmeerd is met oka poeder en boter. Aan hun enkelbandjes, armbanden, kettingen en riemen.kun je zien of ze wel of niet getrouwd zijn en hoeveel kinderen ze hebben. Inmiddels gaan ook de Hinba kinderen naar school. Ik denk dat dit het begin zal zijn van het einde van de Himba' tradities. De kinderen vragen om pennen, die ik bij me had, en de vrouwen willen graag gefotografeerd worden
Daarna is het nog 2 uur, over een geasfalteerde weg naar Outjo waar we rond 1800 uur aankomen bij de Etotongwe camping. De temperatuur is aangenaam , maar ik vind het te fris om te gaan zwemmen. Een warme douche is aangenamer. Vandaag eten we een grote lap varkensfilet en sausijsjes van de barbecue, met rijst en een salade. Daarna rent iedereen naar het restaurant waar gebruik gemaakt kan worden van gratis wifi.

Dinsdag 19 december.: van OUTJO naar Halari in het Etosha nat.park:
Om 6:.00 uur staan we op en na het eten van boterhammen met pindakaas en melk met cornflakes en koffie vertrekken we naar het centrum waar de kok boodschappen doet in een grote spar supermarkt en wij wat versnaperingen kunnen kopen. Dan is het nog 90 km naar het Etosha Nationaal Park. Dit is een van de grootste natuurparken van Zuid Afrika. Het bestaat uit een grote zoutpan omgeven door een enorm grote vlakte ( Bush) met struiken , bomen en graspollenn. Hier spotten we, zebra's, antilopen (springbokken en kudu's), giraffen en struisvogels, Dus een goede score: 3 van de big 5. De lunch wordt bereid op de camping in Okaukuejo en daarna gaat de safari tocht nog 75 km door naar de camping in Halali waar we zullen overnachten. Op dit laatste stuk zien we nog " deers / grote herten", neushoorns en leeuwen die een zebra aan het verorberen zijn. Het was een warme tocht omdat de buiten temperatuur weer boven de 35 graden was en er geen frisse wind door de truck waaide aangezien hij hier maar langzaam mag en kan rijden. Maar als we net de tent op hebben gezet begint het een beetje te regenen en biksemen. Gelukkig duurt het niet zo lang, maar het frist er wel van op. We kunnen zelfs nog in het donker naar een waterpoel lopen waar soms krokodillen in zitten, maar nu laten zij zich niet zien. Er heerst daar wel een sprookjesachtige sfeer. Rond 20.30 uur is het avondeten. Goed insmeren met deet is nodig tegen de muggen.

Woensdag 20 december: Etosha nationaal park:
Vroeg in de ochtend om 4.30 uur begint het te regenen. Het maakt zoveel lawaai op het tentzeil dat ik er wakker van word. Ik realiseer me dat mijn schoenen nog buiten staan en pakt ze gauw naar binnen. Gelukkig hadden we gisteren een regenzeil over de tent gedaan waardoor de tent zelf redelijk droog was gebleven. Om 5.15 uur gaat de wekker, het is nog donker, maar wel droog buiten. Snel een kattenwasje en de tent opruimen en dan ontbijt, nu met kleine pannekoekjes. Er is best veel variatie in de maaltijden. Als we om 7.00 uur gaan rijden is het bewolkt bij een aangename temperatuur van zo'n 23 graden. De hele ochtend is gepland voor een wildsafari. Onderweg komen we weer de nodige dieren tegen zoals zebra's , deers, neushoorns ,grote antilopen met lange rode hoorns, struisvogels en giraffen. Ook nu komen we maar weinig trucks en auto's s tegen die deze safari tocht ook doen. Dat is heerlijk, ik heb het wel eens anders meegemaakt. In het Etosha pan / meer, wat we passeren, staat slechts heel weinig water, maar dat is in de regenperiode wel anders. Ik had hier wel meer vogels ,en eigenlijk ook meer wilde dieren verwacht, maar helaas, ze lessen waarschijnlijk hun dorst in de plassen die op de weg staan a.g.v. de regen. Rond 1300 uur stoppen we op de camping van Okaukuejo, waar we ook gisteren geluncht hebben. Hier zetten we onze tent op, gaan lunchen en zwemmen. Om 16.30 uur gaan we weer een safari tocht maken. We hadden gehoopt meer wilde dieren te zien omdat het nu koeler is door de lichte regen, maar ze laten zich maar mondjesmaat zien.Jammer ontbreken nog steeds de hyena en de luipaard van de big five.

Donderdag 21 december:van Etosha n.p naar Windhoek:
Hoe is het mogelijk, om 5.45 uur opstaan vanochtend en toch 9 uur geslapen te hebben Ja, gewoon vroeg naar bed gaan . Vanochtend als ontbijt o.a. wentelteefjes gegeten. Het wordt weer een lange reisdag van 400 km, maar over een geasfalteerde weg. In Windhoek verlaten 4 Duitsers de truck en vliegen naar huis. Hiervoor komen 3 andere mensen in de plaats. Het is weer bewolkt. Onderweg Naar Windhoek maken we een korte stop bij de ambachtelijke markten van Okahandja. (Mbanguru Woodcarve market. Het is een grote markt met wel honderd kramen van houtbewerkers afkomstig uit het noorden van Namibië, die ieder bijna hetzelfde mooie houtsnijwerk en handgeschilderde beelden verkopen.
Deze plaats is belangrijk voor de plaatselijke bevolking, de Herero. Hier liggen namelijk hun voorouders begraven,
Daarna rijden we door naar Windhoek waar we eerst een korte wandeling met een gids maken door het centrum. Windhoek is de hoofdstad en de grootste stad van Namibië. De stad ligt in het midden van het land, op een hoogte van circa 1650 meter en heeft meer dan 320.000 inwoners.Er staat o.a. een mooie Duitse kerk, de Christus kirche, en een Noord Koreaans bedrijf heeft hier voor 8 miljoen euro of dollar een monument gebouwd in ruil voor Namibisch uranium. De Namibische economie draait op de inkomsten van diamanten, uranium en toerisme.
In de Nelson MANDELA avenue bevindt zich Joe's s Beerhouse waar we ' s avonds gaan eten. Hier kun je alle wilde beesten gebraden eten die in Namibië voorkomen en heel veel soorten bier drinken, maar ook de decoraties zijn bijzonder. Wij slapen in de Heja game lodge ( dus niet in onze tent) ten oosten van Windhoek. Ik krijg een kamer alleen, en ervaar het als heerlijk om meer ruimte, licht en comfort te hebben zodat ik mijn tassen kan ordenen, foto' s op mijn website kan zetten en normaal toilet kan maken. Heerlijk ! Het gevolg is wel dat ik pas om 12.30 uur 's nachts in bed lig, maar ik kan het hebben want ik heb een reserve opgebouwd de laatste dagen.

Vrijdag 22 december; van Windhoek (Namibië) naar Ghanzi in Botswana:(500 km)
Na een goed ontbijt in het mooie restaurant van het hotel, waar ik voor het eerst kerstliederen hoor, vetrekken we om 7.30 uur richting de grens van Botswana. De dag begint bewolkt, maar geleidelijk aan komt de zon er door en wordt het ca. 28 graden.Onderweg stoppen we nog even in Hobabis waar we de laatste Namibische dollars kunnen opmaken want die kunnen we niet meer in Botswana gebruiken. Drie nieuwe reisgenoten, waarvan 2 uit Canada en 1 uit Duitsland vervangen de vier Duitsers die vandaag op het vliegtuig stappen naar huis.
Elke dag schuiven we 1 plekje op in de truck zodat we telkens andere buren hebben en niemand continu de mooiste plek in de truck inneemt.
Onderweg gebruiken we de lunch. En rond 1400.uur steken we de grens over. Het gaat redelijk snel, in 1 uur tijd zijn wij er door. De rit naar Ghanzi:(Trail Blazers) waar we logeren, duurt lang en de natuur is saai . Gelukkig kan ik me prima vermaken met een interessant en leerzaam boek van Yron Katie ( dank Arjan). Ghanzi is een woestijnstadje in de Kalahari woestijn. Dit is een halfwoestijn omdat hier meer water valt dan in een echte woestijn. Het bestaat uit zand, grassige steppe, woestijn en veel wilde dieren. Botswana exporteert veel rundvlees naar Europa en je ziet overal immens grote stallen met duizenden koeien.
We maken hier weer kennis met de San (bosjesmannen) , de oorspronkelijke bewoners van dit gebied. Zij voeren een dans voor ons op, op de camping.

Zaterdag 23 december: van Ghanzi naar Maun:
Vanochtend vroeg regent het, het lijkt erop dat de regentijd is begonnen in Botswana.. Om 7.00 uur vanochtend hebben we al een wandeling met 6 mensen van de Sam stam (bosjesmannen) gemaakt. Zij leggen ons de medicale werking uit van verschillende planten o.a. tegen hoofdpijn en diarree en dat doen ze op zo'n demonstratieve wijze dat je geen vertaling meer nodig hebt. Na het ontbijt met pannekoeken , cake, meloen, brood, melk met cornflakes, rijden we naar Maun. Deze plaats is de uitvalshoek voor de Okavango Delta. Dit is de grootste binnenlandse Delta ter wereld waarbij de Okavango rivier uitmondt in het zand van de Kalahari woestijn, met een oppervlakte van 15000 km2 van water voorziet. Tv RTVHier leven heel veel wilde dieren. Een aantal van onze groep hebben vanmiddag al een vlucht boven deze Delta gemaakt. Vanavond hebben we op de camping, naast het Sedia Riverfront hotel, (wifi ) een vervroegd kerstdiner omdat we de komende 2 dagen een excursie in de Okavango delta hebben en geen mogelijkheid hebben voor de kerstdish. Eerst kregen we een cocktail met rum, daarna een soort goulash met spinazie en als toetje chocolade, mokka en vanille cake. Het was gezellig. In de breefing vertelt Morissen wat we morgen mee moeten nemen voor onze 2 daagse Ockavango excursie..

Zondag 24 december: van Maun naar Ockavango delta excursie:
Vanochtend staan we weer vroeg op en verlaten Maun en gaan op weg naar de basis waar we de komende 2 nachten zullen verblijven nl. op de camping van Nguma Island lodge in het Etsha 13 gebied vanwaar we de verschillende excursies in de Ockavango delta zullen maken. In de truck hangt kerstversiering om een beetje in de kerstsfeer te komen. Maar we zullen er niet lang meer van genieten want de truck blijft op het vaste land en we stappen over op een vrachtwagen die geschikt is om in het zand- en waterrijke gebied te rijden. Ook hoeven we geen tent op te zetten want we slapen in kant en klaar ingerichte tenten met bedden , maar wel in onze eigen slaapzak. Weer iets anders !! De dag begint zeer aangenaam met droog weer, een beetje zon en zo'n 25 graden. Maar als we 3 uur onderweg zijn gaat het heel hard regenen. De truck moet zelfs stoppen, omdat zowel het zicht als de weg slecht is. Het gaat zelfs lekken in de truck. Onderweg gebruiken we nog de lunch bij onze truck en daarna stappen we over in een open vrachtwagen en rijden naar de Nguma Island Lodge. Het ziet er erg verzorgd uit. Ik bof, want ik krijg een tent alleen, waarschijnlijk omdat we met een oneven aantal vrouwen zijn waarvan ik de oudste ben. (het heeft soms z'n voordelen ! ). Eerst gaan we een wandeling maken in de delta en daarna volgt een boottocht waarbij we aparte vogels spotten en een paar krokodillen. Helaas regent het gedurende de hele tocht: niet prettig ! ' s Avonds om 19.00 uur volgt het diner in het restaurant. Om 21.30 uur wordt de elektriciteit uitgeschakeld en gaat de bar dicht, dit dwingt iedereen om op tijd naar bed te gaan: zelfs op kerstavond !!

Maandag 25 december: Okavango delta excursie:
Na een ontbijt in het restaurant, gaan we om 8.00 uur met een motor boot naar het Wiliha eiland in de Delta. Onderweg spotten we diverse mooie vogels. Op het eiland maken we met 2 gidsen een natuur wandeling, waarbij er uitleg gegeven wordt over de diverse soorten lelieplanten die in het water groeien, over de 3 dieren die belangrijk zijn voor het eiland en dat zijn nl. de olifant, de termieten en het nijlpaard. Helaas zien we geen wilde dieren, waarschijnlijk zijn ze naar elders gemigreerd als gevolg van de regentijd. Van de leliebloem , blad en stengel worden decoraties gemaakt voor bruid en bruidegom, waarvan we een demonstratie krijgen. We boffen vandaag, het is droog, half zonnig/bewolkt en aangename temperatuur.. Daarna varen we in glasvezel mokoro boten (vroeger waren het uitgeholde boomstammen) door smalle slootjes. Super relax en mooi !! Op een koel plekje eten we de meegenomen broodjes op. Daarna volgt weer dezelfde route terug naar de Lodge met motorboot en mokoro' s. Daar kunnen we ons opfrissen in het zwembad en onder de koude douche.
En om 17.30 gaan we op pad om van de zonsondergang te genieten.
' s Avonds zijn de tafels in het restaurant gezellig gedekt met kerstdecoraties en krijgen we zowaar een kerstdiner .

Dinsdag 26 december: van Ockavango delta ( Botswana) naar Divundi ( Namibië)
Na een goed ontbijt verlaten we onze camping in de Ockavango delta met de vrachtwagen en stappen over op onze truck. Daarna rijden we naar de grens van Botswana naar Namibië en steken die weer voor 1 dag over. We zetten onze tent op de camping van de Rainbow River Lodge nabij Divundi aan de oever van de Ockavango rivier in de Caprivi strook/ Zambezi regio. Dit is een strook land van 30 km tussen Angola en Botswana en behoort tot Namibië waar ook de Ockavango rivier stroomt. Het bestaat grotendeels uit natuurparken o.a Mahango game park. Nadat we op de camping onze tent opgezet hebben, gebruiken we de lunch .Daarna ga ik lekker zwemmen in het zwembad en een klein wasje doen, want het is warm en zonnig. Er is wel wifi op de camping, maar geen internet bereik, zoals zo vaak het geval is in Afrika. Er is bestaat een mogelijkheid om een boottocht over de rivier te maken , met zicht op de Popa watervallen, nijlpaarden, krokodillen en ondergaande zon, maar ik had behoefte aan beweging en ben daarom 2,5 uur gaan wandelen in de omgeving. Dat deed me goed ! Na de avondmaaltijd is het mijn beurt om af te wassen. De hoeveelheid afwas was extra veel want we kregen vandaag zowaar ijs als nagerecht.

Woensdag 27 december: van Divundi/Caprevi strook (Namibië) en via Kasane (Namibië) naar het Chobe nat. park in Botswana..
Vanochtend moeten we supervroeg opstaan nl. om 4.15 uur. In het pikken donker valt het niet mee om je spullen te verzamelen en de tent af te breken. Na het vroege ontbijt vertrekken we om 5.45 uur. In de truck gaan de meeste medereizigers gewoon verder slapen, behalve ik. Ik neem het programma van de komende dagen door, maak mijn verslag en lees in mijn e-book. We rijden via een hobbelige asfaltweg , door een natuurpark, naar Kasane waar we onze laatste Namibische dollars kunnen opmaken. Ik ga op zoek naar een nieuw horloge bandje, want het huidige is kapot gegaan. Voor 30 Namische dollars ( 3 euro) koop ik een horlogebandje ( 7 ND) en gezichtscrème (23 ND) in een Chinese winkel. Kasane vormt het kruispunt van 4 landen:Zimbabwe , Zambia, Namibië en Botswana. Het begint weer donker te worden, maar het blijft vooralsnog droog. Rond 11.30 uur steken we weer de grens naar Botswana over. Hier zijn ze strenger,: er mag geen vlees en fruit meegenomen worden en de bergschoenen worden gecontroleerd. Gelukkig wordt de truck niet gecheckt want dat scheelt ons in tijd en Stanley, de kok, had het nodige vlees, fruit en groenten uit Namibië meegenomen voor onze maalltijden vandaag. Na de grens rijden we via het Chobe nationaal park naar onze camping bij de Thebe River Lodge in Kasane (Botswana).Er is wifi in het restaurant, maar het internet is super traag.
Om 15.00 uur hebben we een boot cruise van 3,5 uur. Door de regen, was het meer afzien dan genieten. We hebben wel nijlpaarden gezien, en de natuur was wel mooi, maar we werden koud en nat. En toen we terug waren op de camping stond er water in mijn tent en was mijn slaapzak , pyjama etc. nat. Bah !! Gelukkig heb ik mijn slaapzak wel droog gekregen door hem boven de BBQ te houden.
Stanley maakt het laatste diner klaar: aardappels, vlees van de BBQ en groenten, want morgen stop zijn werk en gaat hij naar huis.

Donderdag 28 december: Chobe nationaal park in Botswana, naar Victoria watervallen in Zimbabwe.
Om 6.45 uur verkennen we met cheeps het Chobe n.p.waar we vele dieren spotten zoals giraffen, leeuwen, heel veel springbokken, apen, buffels, nijlpaarden, everzwijnen en mooie vogels. Ondanks het feit dat het Chobe n.p. bekend staat om z'n n grote populatie olifanten, zien we er geen enkele, waarschijnlijk zijn ze door de regentijd naar elders gemigreerd. Maar ook hier is de natuur mooi groen en afwisselend, zowel rond de rivier als in de bush. Daarna ontbijten we op de camping, maken zelf een lunchpakketje en breken onze tenten af. Dan rijden we naar de grens van Zimbabwe. Er bestaat wat onduidelijkheid over de visa' s van Zimbabwe en Zambia, namelijk of het wel of niet mogelijk is om een Kaza uni visa voor zowel Zimbabwe als Zambia te kopen. Gelukkig lukt dit wel en dat is goedkoper dan 2 afzonderlijke visa' nl. 50 dollar. Rond 14.00 uur arriveren we in het Victoria Falls Rainbow hotel in de plaats wat ook Victoria Falls heet. Dit is een luxe hotel, met zwembad, wifi, T.V en ik krijg weer een eigen kamer. Heerlijk ! Daarna bezoeken we nog gezamenlijk de Victoria watervallen. Dit zijn de breedste watervallen van Afrika, die gedeeltelijk in Zimbabwe en gedeeltelijk in Zambia liggen. Ze zijn 1.708 meter breed en 100 meter hoog en hebben een maximale valhoogte van 128 meter. Dit betekent dat er per minuut 500 miljoen liter water over de rotsen naar beneden stort. Ik heb hier 2 uur met veel genoegen gewandeld en genoten van de prachtige regenbogen in en boven de watervallen.

Vrijdag 29 december; Victoria watervallen.
Weer heerlijk geslapen in een groot twee persoons bed. Vandaag nemen we afscheid van Stanley en Morrison, de crew van onze truck.
We hebben een vrije dag . Er valt hier heel veel te doen, maar de prijzen zijn erg hoog: b.v.een helicoptervlucht van 12 min. boven de watervallen , raften, bungee jumpen vanaf de brug tussen Zimbabwe en Zambia, boot cruise, kabelbaan over de kloof, die allemaal 100-150 dollar kosten. Hier kun je betalen met US dollars, zuid Afrikaanse rands en euro's s want Zimbabwe heeft geen eigen valuta meer sinds de enorme devaluatie van een paar jaar geleden. Gelukkig heb ik cash geld bij me, want de ATM' s geven maar 20 dollar per dag ( geldt ook voor de lokale bevolking). Vandaag heb ik in het gezellige plaatsje Victoria Falls rondgelopen met veel toeristen winkels, straatverkopers die voornamelijk houten dieren en schaaltjes verkopen. Ook ben ik de oude brug tussen Zimbabwe en Zambia over gestoken waar vanaf men ook bunging jumpen doet. Niks voor mij ! Daar vanaf heb je een mooi zicht op de Victoria watervallen en Gorges.
Terug in mijn hotel nog heerlijk gezwommen in het zwembad en een uitgebreid bad genomen. Daarna zet ik mijn verslag op mijn weblog.

Dit waren weer mijn belevenissen van 17 t/m 29 december.
Ik hoop dat ze niet te lang en te langdradig zijn om te lezen.
Ik probeer ook nog de bijbehorende foto' s te plaatsen. Hopelijk lukt dit .
Verder wens ik jullie een heel gelukkig en gezond 2018 !!!!!

Groetjes van Francine